Αρχαιολογικές αγωνίες στην Κρήτη του 19ου αιώνα
Για πρώτη φορά δημοσιεύονται και σχολιάζονται εδώ γραπτές πηγές της κρητικής αρχαιολογίας, που έχει ήδη ιστορία εκατό και πλέον χρόνων. Στο πλαίσιο της νέας ανασκαφής του Ιδαίου Αντρου αναλήφθηκε και αρχειακή έρευνα για τη Αύληση του 1884 και τη διασπορά των πρώτων τυχαίων ευρημάτων. Έτσι ήρθαν στο φως σημαντικά στοιχεία σχετικά με το Ιδαίο Αντρο και με τις κρητικές αρχαιότητες της Γόρτυνας, της Κνωσού, των Απτέρων, των Xανίων, του Σελάκανου.
Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης ο Γιάννης Σακελλαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936 και μπήκε στην αρχαιολογική υπηρεσία το 1963. Έργο ζωής για εκείνον υπήρξε η ανασκαφή στις Αρχάνες και στο Ιδαίον Αντρον, ενώ τελευταία έκανε ανασκαφές στη Ζώμινθο. Πολυγραφότατος, υπέγραψε βιβλία και άρθρα για το προϊστορικό Αιγαίο και τη μινωϊκή Κρήτη. Για την προσφορά του στην ελληνική αρχαιολογία βραβεύτηκε μαζί με τη σύζυγό του, τη στενή συνεργάτιδά του, αρχαιολόγο Έφη Σαπουνά, από την Ακαδημία Αθηνών και το Πανεπιστήμιο Κρήτης. Το 2004 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής. Αν και δεν ήταν Κρητικός στην καταγωγή, το όνομά του είχε συνδεθεί στενά με τις αρχαιολογικές έρευνες στην Κρήτη και με το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, του οποίου είχε διατελέσει διευθυντής. Έφυγε από τη ζωή τον Οκτώβριο του 2010, μετά από άνιση μάχη με τον καρκίνο.
