Εθνισμός και αριστερά
Αυτό που δεν μπόρεσε να συλλάβει ο μαρξισμός, ακόμα και στις πιο επαναστατικές του εκδοχές, είναι ο βαθύτερος δεσμός που υπάρχει ανάμεσα στη δυνατότητα του ατόμου να υπάρξει ως κοινωνικό υποκείμενο, ως ελεύθερη προσωπικότητα (ικανή τελικά να αποστασιοποιείται και από τον ίδιο της τον τύπο), από τη μια μεριά, και στην εθνική υποκειμενικότητα της κουλτούρας από την άλλη. Το πρόσωπο-υποκείμενο δεν μπορεί να ανθίσει στο πολιτιστικό κενό, ούτε ανάμεσα στα γρανάζια των γραφειοκρατικών μηχανισμών μιας εξατομικευμένης κοινωνίας.