Η τραγωδία μιας συμμαχίας
Οι Άγγλοι ήσαν άσπονδοι και αδιάλλακτοι εχθροί της εθνικής μας αντίστασης, όπως αυτή τελικά διαμορφώθηκε, σε ένα παλαϊκό κίνημα ενάντια στους κατακτητές. Την αντίσταση την καταλάβαιναν και τη θέλανε να περιοριστεί σε μικρές γκρούπες κομάντος -σαμποτέρ με αποστολή καθαρά πολεμική που θα βρίσκονταν κάτω από τις διαταγές τους. Θα εκτελούσαν μόνο τις αποστολές που θα τους έδινε το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής.
Ο Κώστας Γκριτζώνας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1917, έγινε μέλος της ΟΚΝΕ το 1934, διώχτηκε από τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης για την κομμουνιστική του δράση και στη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας καταδικάστηκε με το "Ιδιώνυμο" σε πέντε χρόνια φυλακή και δύο χρόνια εκτόπιση. Απελευθερώθηκε τον Απρίλιο του 1943, μαζί με άλλους 55 Ακροναυπλιώτες κρατούμενους στη φυλακή-σανατόριο "Σωτηρία", από τον ΕΛΑΣ Αθήνας. Δούλεψε ως καθοδηγητικό στέλεχος σε περιφερειακές οργανώσεις του ΚΚΕ στη Θεσσαλία, διώχθηκε μετά τη Βάρκιζα και εντάχθηκε στο Δημοκρατικό Στρατό σαν πολιτικός καθοδηγητής. Με το τέλος του εμφυλίου πολέμου, το 1949, βρέθηκε μαζί με χιλιάδες άλλους μαχητές του ΔΣΕ στην Τασκένδη, όπου έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας μέχρι τον επαναπατρισμό του το 1976.
