Ιππόλυτος
Ο "Ιππόλυτος" είναι μία από τις τέσσερις τραγωδίες με τις οποίες ο Ευριπίδης κέρδισε πρώτη νίκη στους δραματικού αγώνες.
Η τραγωδία έχει δύο πρωταγωνιστές, τη Φαίδρα, γυναίκα του Θησέα, και τον Ιππόλυτο, γιο του Θησέα και της Αμαζόνας. Η Φαίδρα ερωτεύεται παράφορα τον Ιππόλυτο και, τρομαγμμένη από το ίδιο της το πάθος, αυτοκτονεί αφού πρώτα εκδικηθεί τον Ιππόλυτο διαβάλλοντάς τον με ένα συκοφαντικό γράμμα. Η ανακάλυψη του γράμματος οδηγεί στην τραφική κατάληξη του έργου, καθώς ο Θησέας εξορίζει και καταριέται το γιό του.
Ο Ευρυπίδης (480-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ., και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του. Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία χρόνια του εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος από τον βασιλιά Αρχέλαο, και εκεί πέθανε.
Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.
RELATED
Ευριπίδου Ιφιγένεια η εν Ταύροις
Η νεοτερικότητα του Ευριπίδη
Ο θάνατος της τραγωδίας
Ο θρυμματισμένος καθρέφτης
Οι Αντιγόνες
