Λόγια που άργησαν να 'ρθουν
Τι άλλο θέλησα από το να με αγαπήσεις, ρε πατέρα; Και δεν το ένιωσα, δεν το ένιωσα ποτέ. Δεν σε χάρηκα και πονάω. Πονάω αφάνταστα, πίστεψέ με. Σε παρακαλώ, μη μου φύγεις τώρα. Τώρα που σε βρίσκω. Σε παρακαλώ. Σε βρίσκω. Μη μου φύγεις.
Μας βρήκαν αρκετά πρωινά στη λευκή κλινική κι εσύ μόλις άνοιγες τα μάτια με φωνή αχνή, αδύναμη ρωτούσες: "Θα πάμε ξανά στο σπίτι;". "Βέβαια θα πάμε, Γιάννη μου, να γίνεις καλά πρώτα". "Πότε;" "Γρήγορα, Γιάννη, γρήγορα", απαντούσε η ψεύτρα η κόρη, η ψεύτρα η ζωή.
Η Πωλύνα Γκιωνάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Μαθήτευεσε στο θέατρο κοντά σε καταξιωμένους ηθοποιούς με πρώτο τον πατέρα της Γιάννη Γκιωνάκη. Έπαιξε πολλούς ρόλους στο νεοελληνικό θέατρο και σταθμό θεωρεί τη μαθητεία της με τη Μαριέτα Ριάλδη, καθώς και την ερμηνεία της στο "Γεύση από Μέλι" στο θέατρο Πορεία, έργο που της είχε εμπιστευθεί ο Αλέξης Δαμιανός. Ύστερα από απουσία μερικών ετών επανήλθε στο θέατρο ερμηνεύοντας την "Blanche Du Bois" σε σκηνοθεσία Χρήστου Τσάγκα, καθώς και μερικές ιδιαίτερες προσωπικότητες όπως η Amy Winehouse και η Γαβριέλα που της έδωσαν το κίνητρο να γράψει για αυτές και να τις ερμηνεύσει επί σκηνής. Μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία ήταν το έργο "Η γυναίκα της Γκουέρνικα" ,σε κείμενο της ίδιας, όπου ερμήνευσε τη μούσα του Πικάσο, Dora Maar. Από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο "Λόγια που άργησαν να ’ρθουν".
RELATED
3096 μέρες
50 χρυσά χρόνια
Παιδιά με πέτρινα μάτια
Ούτε το όνομά μου
Όταν το γέλιο στέγνωνε το δάκρυ
Όσα θυμήθηκα
Οι σημειώσεις ενός εμιγκρέ
Πουλώντας την Όλγα
Οι σαλταδόροι του Βύρωνα
Ορχήστρα πλήρες
