Η παρούσα έκδοση αποτυπώνει τη συνθετική φάση ερευνητικού προγράμματος που εκπονήθηκε από το Εργαστήριο Εκπαιδευτικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Μέσα από τις σελίδες της οι αναγνώστες - κάτοικοι της Φθιώτιδας και της Ευρυτανίας, εκπαιδευτικοί, μελετητές της εκπαιδευτικής ιστορίας και φιλίστορες - θα βρουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τις εκπαιδευτικές προσπάθειες φωτισμένων παιδαγωγών, των οποίων το συνολικό έργο είχε πανελλήνια απήχηση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτή του Μ. Παπαμαύρου, προκάλεσε αντιδράσεις, κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου.
Η παρούσα έκδοση αποτυπώνει τη συνθετική φάση ερευνητικού προγράμματος που εκπονήθηκε από το Εργαστήριο Εκπαιδευτικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Μέσα από τις σελίδες της οι αναγνώστες - κάτοικοι της Φθιώτιδας και της Ευρυτανίας, εκπαιδευτικοί, μελετητές της εκπαιδευτικής ιστορίας και φιλίστορες - θα βρουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τις εκπαιδευτικές προσπάθειες φωτισμένων παιδαγωγών, των οποίων το συνολικό έργο είχε πανελλήνια απήχηση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτή του Μ. Παπαμαύρου, προκάλεσε αντιδράσεις, κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. Η ζωή των διδασκαλείων αποδίδεται με τρόπο αυθεντικό, έτσι που ο αναγνώστης να απολαμβάνει τη μέθεξη σ' αυτήν και να παρασύρεται σε στοχασμούς για το δρόμο που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τα εκπαιδευτικά πράγματα στη χώρα μας. Η παρούσα εργασία, επίπονη στη σύνθεσή της, καθώς έπρεπε να τιθασεύσει το ανομοιόμορφο και διάσπαρτο αρχικά αρχειακό υλικό και να καλύψει τα κενά του με συμπληρώσεις από άλλες πηγές, φιλοδοξεί να αναδείξει την ιστορία του Διδασκαλείου Λαμίας (1914-1936) και του Διδασκαλείου Καρπενησίου (1927-1929), που σε γενικές γραμμές παραμένει άγνωστη.
Ο Χαράλαμπος Γ. Χαρίτος είναι αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας της Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και πρόεδρος του ίδιου Τμήματος. Διευθύνει το Εργαστήριο Εκπαιδευτικής (και Τοπικής) Ιστορίας και το Μουσείο Εκπαιδευτικής Ιστορίας (ΜΕΙ) στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Το ερευντικό του ενδιαφέρον κινείται στους χώρους της ιστορίας της εκπαίδευσης, της ιστορίας της προσχολικής αγωγής, της κοινωνικής ιστορίας, της τοπικής ιστορίας και της εκπαιδευτικής μουσειογραφίας. Μελέτες και άρθρα του για θέματα ιστορίας και παιδαγωγικής έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά, επετηρίδες, πρακτικά συνεδρίων και σε αυτοτελείς εκδόσεις.
