Απολύτως εύλογες παρεκκλίσεις από την πεπατημένη
Ο Richard Feynman, μια από τις πλέον εξέχουσες φυσιογνωμίες της επιστήμης του 20ού αιώνα, κατεχόταν από ακόρεστη περιέργεια που έχει γίνει θρυλική. Ακόμη και πριν κερδίσει το βραβείο Νόμπελ το 1965, οι ανορθόδοξες και μαγευτικές διαλέξεις του στη φυσική του είχαν ήδη εξασφαλίσει μεγάλη φήμη μεταξύ φοιτητών και ερευνητών παγκοσμίως. Εκείνο, ωστόσο, που τον οδήγησε στην κατάκτηση της ιδιότητας του αμερικανικού πολιτισμικού ινδάλματος ήταν η υπέρμετρη αγάπη του για τη ζωή.
Ο Richard P. Feynman γεννήθηκε στο Μπρούκλυν το 1918 και πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον το 1942. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Πρόγραμμα Manhattan στο Λος Άλαμος κατά τη διάρκεια του B΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Στη συνέχεια, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Cornell καθώς και στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας. Το 1965 έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής -από κοινού με τους SinItiro Tomanaga και Julian Schwinger- για την εργασία του στην κβαντική ηλεκτροδυναμική. Ο δρ. Feynman κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ για την επιτυχή επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων της θεωρίας της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής. Διατύπωσε επίσης μια μαθηματική θεωρία η οποία εξηγούσε το φαινόμενο της υπερρευστότητας του υγρού ηλίου. Στη συνέχεια, μαζί με τον Murray Gell-Mann, επιτέλεσε θεμελιώδες ερευνητικό έργο στον τομέα των ασθενών αλληλεπιδράσεων, όπως η διάσπαση βήτα. Στα επόμενα χρόνια ο Feynman έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη της θεωρίας των κουάρκ, εισάγοντας το μοντέλο των παρτονίων για τις διαδικασίες σκέδασης ανάμεσα σε πρωτόνια υψηλής ενέργειας. Εκτός από τα παραπάνω επιτεύγματα, ο δρ. Feynman εισήγαγε εντελώς νέες υπολογιστικές τεχνικές και νέο συμβολισμό στη φυσική, με σημαντικότερες τα πασίγνωστα πλέον διαγράμματα Feynman, τα οποία -ίσως περισσότερο από κάθε άλλο φορμαλισμό στη νεότερη επιστημονική ιστορία- άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις θεμελιώδεις φυσικές διαδικασίες και υπολογίζουμε τα φυσικά μεγέθη που τις χαρακτηρίζουν. Ο Feynman υπήρξε ένας εξαιρετικά ικανός δάσκαλος. Από όλες τις πολυάριθμες βραβεύσεις του ήταν ιδιαίτερα περήφανος για το Μετάλλιο Διδασκαλίας Oersted, το οποίο κέρδισε το 1972. Το βιβλίο του Διαλέξεις φυσικής, που πρωτοεκδόθηκε το 1963, χαρακτηρίστηκε από έναν βιβλιοκριτικό του περιοδικού "Scientific American" ως "βιβλίο δύσκολο, αλλά γονιμοποιό και σαγηνευτικό -είκοσι πέντε χρόνια αργότερα το βιβλίο εξακολουθεί να είναι ο ιδανικότερος οδηγός για τους δασκάλους και για τους καλύτερους ανάμεσα στους φοιτητές που κάνουν τα πρώτα βήματά τους στο πεδίο της επιστήμης". Εκτός από τη φυσική, κατά καιρούς ασχολήθηκε και με την επιδιόρθωση ραδιοφώνων, την παραβίαση κλειδαριών, τη ζωγραφική, το χορό, το παίξιμο κρουστών, ακόμη και με την αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής γραφής των Μάγια. Διαρκώς περίεργος για τον κόσμο που τον περιέβαλλε, υπήρξε ένας υποδειγματικός εμπειριστής. Ο Richard Feynman πέθανε στο Λος Άντζελες στις 15 Φεβρουαρίου 1988.
RELATED
