Σωτήριον έτος 2003. Τρεις φίλοι, φοιτητές στο σύνολό τους, συναντιούνται σ’ ένα προάστιο της Αθήνας και προσπαθούν να αποφασίσουν πώς να περάσουν τη βραδιά τους. Ένας από αυτούς, τακτικός θαμώνας των strip clubs της πρωτεύουσας, προτείνει στους άλλους δύο να πάνε σ’ ένα τέτοιο μαγαζί στην παραλιακή. Ο ένας διστάζει καθώς δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ σε τέτοιο χώρο, ενώ ο άλλος είναι πιο ενθουσιώδης. Τελικά, ο πιο διστακτικός εκ των τριών κάμπτεται από τις πιέσεις των φίλων του και αποφασίζει να τους ακολουθήσει. Καθ’ οδόν προς το μαγαζί ακούει τις διηγήσεις του πιο έμπειρου της παρέας, τις οποίες συμπληρώνει με τις δικές του ο έτερος "βετεράνος" της ομάδας. Τα όσα θα διαδραματισθούν εκεί θα στιγματίσουν για πάντα τις ζωές των δύο από τους τρεις, καθώς ο ένας θα συνάψει μετά από λίγο καιρό ερωτική σχέση με μια κοπέλα που χόρευε σ’ ένα άλλο strip club της Αθήνας, ενώ ο άλλος θα αξιοποιήσει αυτή την εμπειρία με διαφορετικό τρόπο...
Απότοκο εκείνης της βραδιάς είναι, εν μέρει, και αυτό το θεατρικό έργο. Ουσιαστικά αποτελεί ένα αμάλγαμα αναμνήσεων από εκείνη τη νύχτα, διηγήσεων από τη σχέση του ενός από τους τρεις φίλους με μια στριπτιζέζ και ενός εύλογου ποσοστού μυθοπλασίας. Με πενιχρά εκφραστικά και δραματουργικά μέσα (ελέω και του νεαρού της ηλικίας), το Dead End: Μητροπολιτικό Ψυχόδραμα σε Τρεις Πράξεις προσπαθεί, έστω και επιδερμικά, να διερευνήσει τα ζητήματα της μετανάστευσης, της εκμετάλλευσης των γυναικών, των σχέσεων των δύο φύλων, της τέχνης και των εκδοτικών κυκλωμάτων. Αξίζει, ίσως, να διαβαστεί ως μια καταγραφή μιας παράλληλης πραγματικότητας που διαδραματίζεται στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας. Ένα ακόμη επεισόδιο από τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού...
Υπέρτατος στόχος γι’ αυτό το έργο είναι να "ανέβει" κάποια στιγμή στο σανίδι και να βρει το δρόμο του μέσα στο λαβύρινθο του θεατρικού γίγνεσθαι στην Ελλάδα του σήμερα. Τούτου λεχθέντος, απευθύνω ανοικτή πρό(σ)κληση σε κάθε ενδιαφερόμενο/η για τη μεταφορά αυτού του έργου στη σκηνή. Σχετικές προτάσεις μπορείτε να αποστέλλετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση damocleanswordoftime@gmail.com. Στην ανωτέρω διεύθυνση μπορούν να αποστέλλουν τα σχόλια και τις παρατηρήσεις τους και οι αναγνώστες της παρούσας έκδοσης.
Ν.Γ. Λυκομήτρος
Αθήνα, Σεπτέμβριος 2012
