Nulla dies sine linea

Ο τόμος αυτός στοχεύει στην εξέταση ορισμένων πλευρών του πολύπλευρου έργου που έδωσε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και κυρίως εκείνων που δεν έχουν φωτιστεί αρκετά ή καθόλου από την κριτική. Ανάμεσα στις καταθέσεις του τόμου προηγούνται, εύλογα, τα κείμενα των ομοτέχνων: του Ιακώβου Καμπανέλλη, του Γιώργου Μανιώτη και του Γιάννη Χρυσούλη. Ακολουθούν τα μελετήματα για την πεζογραφία, τη δραματουργία, τον κριτικό λόγο και την αλληλογραφία του Ξενόπουλου. [...] Είναι σαφές ότι όσες σελίδες και αν αφιερωθούν στον Ζακυνθινό συγγραφέα θα παραμένουν πάντα κενά στην περιοχή της έρευνας. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τον αριθμό των πεζογραφημάτων του, των δραματικών του έργων, της επιστολικής του παρακαταθήκης, των δοκιμίων ή των κριτικών άρθρων και σημειωμάτων. Είναι ευνόητο λοιπόν ότι ο παρόν τόμος δεν μπορεί να έχει φιλοδοξίες άλλες από τη δημιουργία εφαλτηρίων για διεξοδική έρευνα σε ζητήματα που δεν θίγονται εδώ ή για περαιτέρω συζήτηση των θεμάτων που αναπτύσσονται στις ενότητες που ακολουθούν. Με το ίδιο σκεπτικό συντάχθηκε και ο βιβλιογραφικός οδηγός στο τέλος του τόμου. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)