Η σημερινή πραγματικότητα στην εκπαίδευση απαιτεί το παιδί να βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντός μας και γενικά πιστεύεται πως το κάθε εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να εξυπηρετεί πάνω απ' όλα την ανάπτυξη του παιδιού ως ατόμου προορισμένου να ζήσει σε μια σύγχρονη και απαιτητική κοινωνία.
Στο βιβλίο γίνεται αναφορά στην παραδοσιακή αγωγή, στην αγωγή ως ανάπτυξης και ακόμα γίνεται προσπάθεια να διαφανεί ο συνεχής αγώνας για αναζήτηση νέων προσεγγίσεων για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών κυρίως μέσα από την εργασία μεγάλων παιδαγωγών (Dewey, Peters, Piaget, Neill) αλλά και μέσα από τις κοινωνικές αλλαγές και προτεραιότητες, που οριοθέτησαν τις παιδαγωγικές επιδιώξεις και υποχρέωσαν σε νέους προσανατολισμούς τους παιδαγωγικούς στόχους.
Είναι αλήθεια ότι η αγωγή σήμερα έχει να αντιμετωπίσει πολλά και δύσκολα προβλήματα και γι' αυτό απαιτείται ο εκπαιδευτικός να είναι ενήμερος των δυσκολιών αλλά ταυτόχρονα έτοιμος να παλέψει για να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες, κυρίως με το να προσπαθεί να κάνει το σχολικό περιβάλλον ελκυστικό και ενδιαφέρον για το παιδί κι όχι βαρετό και ανιαρό. Σ' αυτή του την προσπάθεια χρειάζεται τη συμπαράσταση της κοινωνίας αλλά και της πολιτείας, η οποία οφείλει να αναθεωρήσει τους στόχους της για το σκοπό της σχολικής εκπαίδευσης και τα μέσα επίτευξής του.
Στόχος μας πρέπει επίσης να είναι η απαλλαγή των μαθητών από περιττό φόρτο άχρηστης ύλης, η αλλαγή νοοτροπίας στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των μαθητών με την υιοθέτηση και εισαγωγή σύγχρονων πρακτικών προς αυτή την κατεύθυνση, η εισαγωγή νέων μεθόδων προσέγγισης του διδακτικού υλικού, η επικέντρωσή μας στην ανάπτυξη της κοινωνικότητας του παιδιού και τη στήριξη και βελτίωση, όπου χρειάζεται, της γενικότερης ψυχοσωματικής του υγείας και ανάπτυξης. Όλα αυτά πρέπει να είναι μέσα στους στόχους και τις άμεσες επιδιώξεις μιας σύγχρονης αγωγής και πολλά άλλα ακόμα.
Ελπίζουμε με το βιβλίο αυτό να μπορέσουμε να συμβάλουμε, έστω και ελάχιστα, στον προβληματισμό των εκπαιδευτικών για την πορεία που θα πρέπει να ακολουθήσει η αγωγή των παιδιών, έτσι που να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός σύγχρονου σχολείου αλλά ακόμα και στους φόβους και τις ανησυχίες της κοινωνίας αλλά και όλων όσων αγωνίζονται να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά και τους νέους.
Ο Κώστας Χριστόφορου Παπαϊωάννου είναι επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος. Απόφοιτος της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σπούδασε με υποτροφία παιδαγωγικά και παιδαγωγική ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Hull (King-ston Upon Hull) της Αγγλίας και είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου Master of Education του ίδιου πανεπιστημίου με ειδίκευση στη φιλοσοφία της αγωγής. Η διατριβή του "Four concepts of education" βαθμολογήθηκε με άριστα.
- Πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών (τμήμα πολιτικών επιστημών).
- Δ/ντής στο 133ο 12θέσιο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών (1986-1992).
- Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε. (1992-2001).
- Υποδιευθυντής στο Π.Ε.Κ. Αθηνών (1992).
Έλαβε μέρος σε πολλά παιδαγωγικά σεμινάρια στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.
Συγγραφέας του βιβλίου "Αγωγή και Παιδαγωγοί: Έννοιες και Θέσεις" των εκδόσεων Γρηγόρη (2008) καθώς και είκοσι οκτώ (28) εργασιών παιδαγωγικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος, που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα παιδαγωγικά περιοδικά (Νέα Παιδεία, Εκπαιδευτικά, κ.ά.)
