Αντίλογος στον Στέλιο Ράμφο
Αντίλογος στον Στέλιο Ράμφο σημαίνει άρνηση προσχώρησης στο πνεύμα των καιρών, αντίσταση στην προέλαση "παγκοσμιοποίησης" και Αμερικανικού πολιτισμού, στροφη στην μελέτη μιας απέραντης πνευματικής παράδοσης (ελληνικής, χριστιανικής και οικουμενικής) καί ενεργοποίησή της, εμμονή στο συγκεκριμένο, στο τοπικό, στο διάφανο, στο θεϊκό, στο ανθρώπινο και όχι σε αφηρημένες κατηγορίες σκέψης, στον ανύπαρκτο οικουμενικο άνθρωπο και στην άψυχη τεχνολογία του.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Παρακολούθησε μαθήματα γαλλικής και ελληνικής φιλολογίας στο Παρίσι (1970-76), άλλα γρήγορα προτίμησε να προσανατολιστεί στη μελέτη της φιλοσοφίας και τη συγγραφή. Η ενασχόληση του με τον Πλάτωνα τον βοήθησε να ανακαλύψει την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Η γνωριμία με τον Π. Νέλλα το 1982 τον φέρνει στη "Σύναξη". Το διάστημα 1986-1997 έχει την ευθύνη της έκδοσης του περιοδικού. Μεταφράζει: Γκενόν, Βέιλ, Μπερντιάεφ, Φλωρένσκι, Ντεσέιγ.
Από το 1999 επιμελείται τη σειρά "Γέφυρες" στον Αρμό. Συνεργάζεται με τα περιοδικά "Σύναξη", "Νέα Εστία", "Θεολογία", "Νέα Ευθύνη" και μέχρι πρόσφατα με τις εφημερίδες "Καθημερινή" και "Ελευθεροτυπία".
Τα βιβλία του:
- "Σιωπή και θαύμα" (Δόμος, 1982),
- "Ταρκόφσκι, ένας νοσταλγός του Παραδείσου" (Διάττων, 1989 και 2002),
- "Έν πνεύματι" (Παρουσία, 1991),
- "Ποιητική τετραλογία" (Αρμός, 1995),
- "Η κρίση του πολιτισμού" (Αρμός, 1997),
- "Αντίλογος στον Στέλιο Ράμφο" (Καστανιώτης, 2001),
- "Ο ποιητικός οραματισμός του Γιώργου Σαραντάρη" (Ίνδικτος, 2006),
- "Ο Αντιχριστιανισμός" (Αρμός, 2009).
RELATED
Ο Καντ και ο ορνιθόρυγχος
Φιλοσοφικοί προσανατολισμοί
Φαινομενολογία
Τόποι γραφής 2
Το υποκείμενο της δύναμης
Προς μια ερμηνευτική κριτική
Οδηγός ερευνητικής μεθοδολογίας
Διαλεκτικές έρευνες
Λόγος και επανάσταση
