1789-1963. Εκατόν εβδομήντα τέσσερα χρόνια δημοκρατικού βίου για μια υπερδύναμη, για την οποίαν έχουν γραφεί τα πλέον αντιφατικά πράγματα. Μέσα σε αυτό το διάστημα, 35 Πρόεδροι ανήλθαν στο ύπατο αξίωμα της χώρας, κάποιες φορές μέσα από αντίξοες και απρόβλεπτες συνθήκες. Από αυτούς, οι 14 με τη σημαία του Δημοκρατικού Κόμματος, οι 15 του Ρεπουμπλικανικού, 4 εξελέγησαν με τους Ουίγους και 1 (Τζων Άνταμς) με τους φεντεραλιστές (σημ. ο πρώτος Πρόεδρος Γ. Ουάσινγκτον ήταν ο μοναδικός Πρόεδρος που εξελέγη από τους Ομοσπονδιακούς -κυρίως πρώην εθνικιστές- οι οποίοι κατέλαβαν την εξουσία).
1789-1963. Εκατόν εβδομήντα τέσσερα χρόνια δημοκρατικού βίου για μια υπερδύναμη, για την οποίαν έχουν γραφεί τα πλέον αντιφατικά πράγματα. Μέσα σε αυτό το διάστημα, 35 Πρόεδροι ανήλθαν στο ύπατο αξίωμα της χώρας, κάποιες φορές μέσα από αντίξοες και απρόβλεπτες συνθήκες. Από αυτούς, οι 14 με τη σημαία του Δημοκρατικού Κόμματος, οι 15 του Ρεπουμπλικανικού, 4 εξελέγησαν με τους Ουίγους και 1 (Τζων Άνταμς) με τους φεντεραλιστές (σημ. ο πρώτος Πρόεδρος Γ. Ουάσινγκτον ήταν ο μοναδικός Πρόεδρος που εξελέγη από τους Ομοσπονδιακούς -κυρίως πρώην εθνικιστές- οι οποίοι κατέλαβαν την εξουσία).
Μέσα από τις βιογραφίες ο αναγνώστης παρακολουθεί τα πρώτα βήματα και τη μετέπειτα εξέλιξη της μεγάλης αυτής δημοκρατίας, που στον 20ό αι. εξελίχθηκε σε παγκόσμια δύναμη: Την Αμερικανική Επανάσταση (ή Πόλεμο της Ανεξαρτησίας), τη δημιουργία της πρώτης Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, τον Αγγλο-αμερικανικό πόλεμο του 1812-1814, την εδαφική εξάπλωση των Η.Π.Α. μέχρι το 1860, τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο (1861-1865), την Ανασυγκρότηση του Νότου (1865-1874), την αμερικανική ιμπεριαλιστική πολιτική μέχρι το 1913, την ανάμειξή της στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Κραχ του 1929, τη συμβολή των Η.Π.Α. στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και τα γεγονότα που ακολούθησαν μέχρι την ανεξιχνίαστη, έως σήμερα, δολοφονία του Τζων Κένεντυ.
Για τον κάθε βιογραφούμενο Πρόεδρο υπάρχει πλήρης αναφορά του οικογενειακού του δένδρου, των σπουδών του, της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής την οποίαν ακολούθησε και του τέλους του.
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται επίσης σε όσους Προέδρους έπεσαν θύματα δολοφονικών επιθέσεων.
