Η Αφηγηματολογία είναι ένα βιβλίο χρηστικό, που αναφέρεται στη θεωρία του αφηγηματικού λόγου και στις μεθόδους ανάλυσης της αφηγηματικής πεζογραφίας. Απευθύνεται σε όσους διδάσκουν λογοτεχνία (πανεπιστημιακούς, καθηγητές μέσης εκπαίδευσης), σε όσους σπουδάζουν λογοτεχνία, αλλά και σε μαθητές λυκείου· τέλος, σε όσους γράφουν για τη λογοτεχνία (κριτικούς, ερευνητές κτλ.). Φιλοδοξεί να προσφέρει, σε σύντομο χρόνο, επαρκή και έγκυρη γνώση για τα σχετικά θέματα.
Η Αφηγηματολογία είναι ένα βιβλίο χρηστικό, που αναφέρεται στη θεωρία του αφηγηματικού λόγου και στις μεθόδους ανάλυσης της αφηγηματικής πεζογραφίας. Απευθύνεται σε όσους διδάσκουν λογοτεχνία (πανεπιστημιακούς, καθηγητές μέσης εκπαίδευσης), σε όσους σπουδάζουν λογοτεχνία, αλλά και σε μαθητές λυκείου· τέλος, σε όσους γράφουν για τη λογοτεχνία (κριτικούς, ερευνητές κτλ.). Φιλοδοξεί να προσφέρει, σε σύντομο χρόνο, επαρκή και έγκυρη γνώση για τα σχετικά θέματα. Γι' αυτό επιχειρεί να πετύχει μια ισορροπία ανάμεσα στη θεωρητική κατάρτιση και στις πρακτικά αναγκαίες πληροφορίες για την ανάλυση και ερμηνεία των κειμένων.
Απαρτίζεται από τρία μέρη: Θεωρία - Μεθοδολογία - Εφαρμογές. Η θεωρία αποκρίνεται στο ερώτημα ποια είναι η φύση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αφηγηματικού πεζού λόγου, σύμφωνα με τις απόψεις όσων θεωρητικών συνέβαλαν στη διαμόρφωση της σύγχρονης αφηγηματολογίας και εισήγαγαν μεθόδους όχι μόνο ενδιαφέρουσες, αλλά και εύχρηστες (Propp. Bakhtine, Levi-Strauss, Toborov, Greimas, Genette κ.ά.).
Η μεθοδολογία απαντά στο ερώτημα ποιες είναι οι μέθοδοι και τα ειδικότερα "εργαλεία" που ανταποκρίνονται στις ιδιαιτερότητες του αφηγηματικού λόγου κι έτσι καθίστανται πρόσφορα για τη διακρίβωση, ανάλυση και ερμηνεία των φαινομένων. Αξιοποιώντας τις θεωρητικές και μεθοδολογικές κατακτήσεις σ' αυτό το πεδίο, διαμορφώνουμε απλά, ευέλικτα και εύχρηστα μεθοδολογικά εργαλεία, αντίστοιχα προς τα δύο κύρια ρεύματα προσέγγισης των αφηγηματικών κειμένων: αυτό της ανάλυσης των αφηγηματικών περιεχομένων και αυτό της ανάλυσης των αφηγηματικών τεχνικών.
Στο κεφάλαιο Εφαρμογές προσφέρουμε πλούσια υποδείγματα ανάλυσης αφηγηματικών κειμένων, που δείχνουν στην πράξη, με εποπτικό τρόπο, πώς εφαρμόζονται αυτές οι μέθοδοι κι αυτά τα εργαλεία, ώστε να είναι αποτελεσματικά.
O Eρατοσθένης Γ. Kαψωμένος, από τα Xανιά της Kρήτης, είναι Kαθηγητής Nέας Eλληνικής Φιλολογίας και Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο Tμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Iωαννίνων (1983 κ.ε.) και Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής. Πτυχιούχος και διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι [Αισθητική - Θεωρία της Τέχνης και του Πολιτισμού: Universite de Paris-Sorbonne (Paris I), Υφολογία - Σημειωτική της Λογοτεχνίας: Universite de Paris VII και Ecole des Hautes Etudes], έχει στρέψει την ερευνητική του προσπάθεια στους τομείς της Θεωρίας και της Ερμηνείας της Λογοτεχνίας. Υπήρξε ένας από τους εισηγητές στην Ελλάδα της Δομικής Θεωρίας και της Σημειωτικής (Αφηγηματολογία - Ποιητική - Κοινωνιοσημειωτική), καθώς και της Στατιστικής Υφολογίας. Την τελευταία δεκαετία το ερευνητικό του ενδιαφέρον έχει στραφεί προς τη Θεωρία του Πολιτισμού και την ανάλυση των πολιτισμικών φαινομένων. Με πρόσκληση των αντίστοιχων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, έχει πραγματοποιήσει επισκέψεις διδασκαλίας σε πολλά πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αυστραλίας.
Είναι ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Σημειωτικής Εταιρείας (1978 κ.ε.), αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Σημειωτικών Εταιρειών των Βαλκανικών Χωρών (1997 κ.ε.) και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Διεθνούς Σημειωτικής Εταιρείας (1980 μέχρι σήμερα). Έχει αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα στον τομέα των Διαπανεπιστημιακών Προγραμμάτων Συνεργασίας ERASMUS, LINGUA, ΣΩΚΡΑΤΗΣ/ERASMUS (1991 κ.ε.), με στόχο την ανάπτυξη των Νεοελληνικών Σπουδών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
