Ελ Αλαμέιν, Μέση Ανατολή, Μπάρντια
Δεν προλάβαμε τίποτα και μας μπαουλάρανε οι Άγγλοι... Ήταν ένα πράγμα φοβερό, νομίζαμε, νομίζαν όλοι ότι θα σώσουν την Ελλάδα κι είδαμε τι καταστροφή έγινε.
Πενήντα οχτώ χρόνια αργότερα ο Γεώργιος Χριστοδούλου ψάχνει ακόμα να βρει τους συντρόφους του της εξορίας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μπάρντια. Είναι εκείνοι οι δυο χιλιάδες πεντακόσιοι στρατευμένοι που συμμετείχαν στις ταραχές του Απριλίου του 1944 στη Μέση Ανατολή και θα μεταφερθούν το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου στην Ερυθραία.
Ο Γεώργιος Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Τάντα της Αιγύπτου το 1915 από Κύπριο πατέρα και Λήμνια μητέρα. Φοίτησε στο ελληνικό και γαλλικό δημοτικό της πόλης και στο αραβικό γυμνάσιο. Κατατάχτηκε εθελοντής στην Πρώτη Ελληνική Ταξιαρχία και πολέμησε στο Ελ Αλαμέιν. Μετά τις ταραχές στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις τον Απρίλιο του 1944, συλλαμβάνεται και κρατείται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Μπράντια και το Τμίμι της Λιβύης. Αργότερα, και μέχρι το 1945, υπηρέτησε στα τάγματα φρουρών στη Δαμασκό. Με το τέλος του πολέμου εγκαταστάθηκε στο Κάιρο και ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα ως εργολάβος δημοσίων έργων, καθώς και στην ελληνική παροικία. Χάνει την περιουσία του λόγω των μέτρων του καθεστώτος Νασέρ και του απαγορεύεται η έξοδος από τη χώρα, καθώς είχε κατασκευάσει στρατιωτικό εργοστάσιο παραγωγής εκρηκτικών. Το 1966 καταφέρνει να διαφύγει και έρχεται στην Ελλάδα όπου συνεχίζει την επαγγελματική του σταδιοδρομία.
RELATED
3096 μέρες
50 χρυσά χρόνια
Παιδιά με πέτρινα μάτια
Ούτε το όνομά μου
Όταν το γέλιο στέγνωνε το δάκρυ
Όσα θυμήθηκα
Οι σημειώσεις ενός εμιγκρέ
Πουλώντας την Όλγα
Οι σαλταδόροι του Βύρωνα
Ορχήστρα πλήρες
