O Ζαν Ζακ Σαλομόν είναι επίτιμος τακτικός καθηγητής στην έδρα Πολιτικών Επιστημών και Τεχνολογίας στο Conservatoire National des Arts et Metiers, και διευθυντής του κέντρου Επιστήμη, Τεχνολογία και Κοινωνία. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης φιλοσοφία και ανθρωπολογία, και έκανε τη διατριβή του πάνω στη φιλοσοφία και την ιστορία της επιστήμης. Από το 1963 μέχρι το 1983 ίδρυσε και διηύθυνε το τμήμα για την πολιτική της επιστήμης και της τεχνολογίας του Οργανισμού Οικουμενικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OCDE). 'Ιδρυσε, επίσης, το Διεθνές Συμβούλιο για τη Σπουδή των Πολιτικών Επιστημών, που είναι προσαρτημένο στο Διεθνές Συμβούλιο Επιστημονικών Ενώσεων (ICSU), και διετέλεσε πρόεδρος της Μόνιμης Επιτροπής Κοινωνικών Επιστημών του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Επιστημών (Στρασβούργο), και πιο πρόσφατα του Κολεγίου Πρόληψης Τεχνολογικών Κινδύνων, από το 1989 μέχρι το 1996. Υπήρξε έκτακτος καθηγητής στο ΜΙΤ, στο Χάρβαρντ και στο πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ.
Υπήρξε και εξακολουθεί να είναι σύμβουλος σε πολλά εθνικά συμβούλια και διεθνείς οργανισμούς, όπως η EEC, η Unesco και η Παγκόσμια Τράπεζα. Από τα σημαντικότερα έργα του είναι Le destin technologique (Το πεπρωμένο της τεχνολογίας), (Παρίσι, εκδ. Balland, 1992 επανέκδ. Gallimard/Folio 1993), Science et Politique 1970 (Επιστήμη και Πολιτική) (επανέκδ. Παρίσι, Economica, 1989), L'ecrivain public et l'ordinateur: Mirages du developpement (Ο συγγραφέας στη δημόσια σφαίρα και ο υπολογιστής: Οράματα ανάπτυξης) σε συνεργασία με τον Αντρέ Λεμπό (Παρίσι, Hachette, 1988), Science, Guerre et Paix (Επιστήμη, Πόλεμος και Ειρήνη) (Παρίσι, Economica 1989), Le scientifique et le guerrier (Ο επιστήμονας και ο πολεμιστής) (Βelin, 2001).
