Η δούκισσα της Πάδουας
Ο Όσκαρ Ουάιλντ, αυτή η "καταραμένη ιδιοφυΐα" της βικτοριανής Αγγλίας, έγραψε στα νεανικά του χρόνια τη "Δούκισσα της Πάδουας" μιμούμενος στο ύφος και στη γλώσσα τον Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Το δράμα χωρίζεται σε πέντε Πράξεις, όπως τα σαιξπηρικά, και διακρίνεται για το συμβολικό και ρομαντικό χαρακτήρα του. Είναι το πρώτο άρτιο θεατρικό έργο του κορυφαίου ιρλανδού συγγραφέα, ένας ύμνος στον ανεκπλήρωτο έρωτα.
Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881. Aργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.
