Η κραυγή της πέτρας

Ο Hikaru Okuizumi γεννήθηκε το 1956 στην επαρχία Yamagata, στο βόρειο τμήμα της Ιαπωνίας. Ενώ ήταν στο Λύκειο στη Σαϊτάμα, έπαιζε φλάουτο σε μπάντα πνευστών και αποτελούσε ένα είδος θρύλου για τους οπαδούς του.
Αποφοίτησε από το International Christian University το 1980 όπου σπούδασε κοινωνική και οικονομική ιστορία του Ισραήλ.
Το πρώτο του μυθιστόρημα "Chi no tori ten no gyogun" ("Ψάρια στον παράδεισο") εμφανίστηκε στο τεύχος Ιανουαρίου 1986 του λογοτεχνικού περιοδικού "Subaru", γεγονός που τον οδήγησε στην απόφαση να γίνει μυθιστοριογράφος αντί για ακαδημαϊκός. Για το "Novarisu no in 'yo" ("Citation from Novalis") έλαβε το βραβείο Noma Literature. Το 1993 βραβεύεται με το φημισμένο βραβείο Akutagawa για την "Κραυγή της πέτρας" ("Ishi no paireki"). Το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές χώρες λαμβάνοντας εγκωμιαστικές κριτικές. Το 1998 γράφει το "Wagahai wa Neko dearu' Satsujin-jiken" ("A murder case of "I am a Cat""), μια παρωδία του κλασικού "I am a cat" του Soseki Natsume.
Το 1998 εκδίδεται το "Gurando misuteri" ("Grand mystery") στο οποίο ο Okuizumi χρησιμοποιώντας στοιχεία όπως το μυστήριο, το ρομάντζο, τον πόλεμο και την πολιτική, καταπιάνεται με τη σύγχρονη ιαπωνική κοινωνία και βαθύτατα ζητήματα όπως αυτό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Το 2001 εκδίδεται το "Chorui gakusha no fantajia" ("Φαντασία ενός ορνιθολόγου") που αποτελεί μια από τις καλύτερες δουλειές του που προσφέρει στον αναγνώστη την ύψιστη χαρά της ανάγνωσης. Ήταν υποψήφιος για τη θέση του Διευθυντή στην Ιαπωνική Ένωση Συγγραφέων και έγινε μέλος της κριτικής επιτροπής για το Βραβείο Akutagawa και άλλων λογοτεχνικών βραβείων.
Ασχολείται με τη μουσική παίζοντας φλάουτο, κήμπορντς ή κάνοντας φωνητικά. Όταν γράφει του αρέσει να ακούει κλασική μουσική και ειδικότερα Σούμαν.