Καθώς ετοιμάζεται αυτή η δεύτερη έκδοση του "Η πορεία του ιμπεριαλισμού προς το φασισμό και τον πόλεμο", οι κυρίαρχοι καπιταλιστές στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και την Ιαπωνία παρακινούνται από έναν όλο και πιο σκληρό ανταγωνισμό και εντεινόμενες ενδο-ιμπεριαλιστικές διενέξεις - χαρακτηριστικά στοιχεία των πρώτων σταδίων μιας διεθνούς οικονομικής και χρηματιστικής κρίσης. Ως αποτέλεσμα, οι άρχουσες τάξεις αντιμαχόμενων αυτών δυνάμεων επιταχύνουν τις επιθέσεις ενάντια στους εργάτες και τους αγρότες στο εσωτερικό των χωρών τους: ενάντια στους μισθούς των ανθρώπων του μόχθου, τις συνθήκες εργασίας, τον κοινωνικό μισθό τους και τις ευρύτερες κοινωνικές κατακτήσεις τους. Επιτίθενται σταδιακά και κατά των πολιτικών τους δικαιωμάτων, όλο και πιο συχνά στο όνομα στο όνομα της διεξαγωγής του "παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας".
Το βιβλίο αυτό στηρίζεται σε μια ομιλία του Τζακ Μπαρνς, εθνικού γραμματέα του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ομιλία αυτή δόθηκε το 1994 κατά τη διάρκεια περιφερειακών εκπαιδευτικών συνδιασκέψεων που είχαν οργανωθεί σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ. Από τότε, σχεδόν μία δεκαετία αργότερα, ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ έχει κωδικοποιήσει με τη λεγόμενη Συμφωνία του Ντέιτον του 1995, την "αργοπορημένη" επέμβασή του στην γιουγκοσλαβική κρίση, για την οποία γίνεται λόγος στις σελίδες που ακολουθούν. Στη διάρκεια εκείνης της στρατιωτικής επιχείρησης, κατά τα στάδια της επέμβασης που ακολούθησαν στο Κόσοβο, καθώς και με τον αντίκτυπό της σε όλη τη βαλκανική χερσόνησο, η Ουάσιγκτον έδωσε γερά χτυπήματα στους αντιπάλους της ιμπεριαλιστές της Ευρώπης. Ταυτόχρονα, δρώντας πλέον ως η κύρια "ευρωπαϊκή δύναμη", η κυβέρνηση των ΗΠΑ επιβάλει τα συμφέροντά της στα θύματα της πολιτικής της στη Γιουγκοσλαβία, μιας πολιτικής που παρουσιάζει ως "ανθρωπιστική αποστολή".
Τα γεγονότα αυτά και οι πολιτικές τους επιπτώσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία για τους εργαζόμενους και τη νεολαία στην Ελλάδα, αφού και η Αθήνα -η οποία είναι ένα από τα λιγότερο ισχυρά μέλη του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης- έχει προσπαθήσει, κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου, να αυξήσει τα σχετικά κέρδη και τη δύναμη του ελληνικού χρηματιστικού κεφαλαίου, επεκτείνοντας τη "σφαίρα επιρροής" της στα Βαλκάνια και σε όλη την ανατολική Μεσόγειο.
Με την αστραπιαία και θανατηφόρα επίθεση της Ουάσιγκτον το 2003 κατά του Ιράκ και τη συνεχιζόμενη αυτοκρατορική κατοχή αυτής της χώρας, οι κυρίαρχοι των ΗΠΑ καταφέρουν επιπρόσθετα πλήγματα στους ανταγωνιστές τους της "Παλιάς Ευρώπης" -κυρίως της Γαλλίας και της Γερμανίας- οι οποίοι δεν αποδέχονται τον ηγετικό ρόλο της κυβέρνησης των ΗΠΑ αρκετά γρήγορα. Με τη στήριξη της "συμμαχίας των πρόθυμων", η οποία σχηματίστηκε από χώρες της "Νέας Ευρώπης", η Ουάσιγκτον αυξάνει τους εκβιασμούς της μέσα από τις εντεινόμενες στρατιωτικές πιέσεις κατά του Ιράν, της βόρειας Κορέας, της Συρίας, της Λιβύης και άλλων χωρών. "Ο επόμενος είσαι εσύ!" είναι το κτηνώδες μήνυμα του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας".
Την ίδια στιγμή, οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων χωρών, παρά τα σκαμπανεβάσματα της πολιτικής τους, διατηρούν την πολυετή εχθρότητα και τα εκδικητικά τους μέτρα ενάντια στο λαό της Κούβας και ενάντια στη σοσιαλιστική τους επανάσταση. Προετοιμάζονται επίσης να επέμβουν οπουδήποτε στην αμερικανική ήπειρο, αρχίζοντας από τη Βενεζουέλα, όπου οι άνθρωποι του μόχθου αντιστέκονται στις προσπάθειες των ιμπεριαλιστών και των ντόπιων τάξεων των εκμεταλλευτών να επαναφέρουν την παλιά κατάσταση πραγμάτων.
Προς το τέλος της δεκαετίας του 1990, η μακρόχρονη υποχώρηση του εργατικού κινήματος έφτασε στα όριά της από τη μια άκρη του ιμπεριαλιστικού κόσμου ως την άλλη, με την εξαίρεση της Ιαπωνίας. Αυτή η ριζική μεταβολή της πολιτικής στους κόλπους της εργατικής τάξης παρουσιάζει συγκρατημένες αλλά ουσιαστικές και διαρκείς ευκαιρίες για το κομμουνιστικό κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο να ενσωματωθεί και να ανταποκριθεί στην αντίσταση των εργαζομένων, των συνδικαλιστών και άλλων ανθρώπων του μόχθου. Και καθώς εξηγεί ο Μπαρνς στις σελίδες αυτού του βιβλίου, ο ιμπεριαλισμός δεν είναι παντοδύναμος. Αντίθετα, ο Μπαρνς τονίζει την ιστορική εξασθένηση αυτής της δύναμης και υποδεικνύει την γραμμή πλεύσης των ανθρώπων του μόχθου προς την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, την εγκαθίδρυση μιας εργατοαγροτικής κυβέρνησης και τη συστράτευση στο διεθνή αγώνα για το σοσιαλισμό. Αυτά τα ιστορικά καθήκοντα αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε όλο τον ιμπεριαλιστικό κόσμο, στον οποίο ανήκει και η Ελλάδα.
Ο Τζακ Μπαρνς είναι εθνικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι μέλος της εθνικής επιτροπής του Κόμματος από το 1964 και εθνικό στέλεχος από το 1969. Συμμετέχει στη σύνταξη του περιοδικού "New International" [Νέα Διεθνής]. Ως ηγετικό στέλεχος της Συμμαχίας Σοσιαλιστικής Νεολαίας (ΣΣΝ) από το 1961 ως τις αρχές του 1966, ο Μπαρνς πήρε συνέντευξη από τον Μάλκολμ Χ τον Γενάρη του 1965 για το περιοδικό "Young Socialist" και στη συνέχεια συζήτησε τη δημοσίευσή της καθώς και άλλα πολιτικά εγχειρήματα που βρίσκονταν σε εξέλιξη. Ο Μπαρνς προσχώρησε στη Συμμαχία Σοσιαλιστικής Νεολαίας τον Δεκέμβρη του 1960, λίγο μετά το ταξίδι του στην Κούβα, τον Ιούλη και Αύγουστο του ίδιου χρόνου. Επιστρέφοντας από την Κούβα οργάνωσε μαζί με άλλους στο Carlton College στη Μινεσότα ένα από τα μεγαλύτερα και πλέον δραστήρια πανεπιστημιακά τμήματα του Fair Play for Cuba Committee, της πανεθνικής οργάνωσης αλληλεγγύης με την κουβανική επανάσταση. Το 1961 έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος.
Ως οργανωτής της Συμμαχίας Σοσιαλιστικής Νεολαίας στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, ο Μπαρνς καθοδήγησε την τετραετή καμπάνια υπεράσπισης των τριών φοιτητών στο Μπλούμιγκτον της Ιντιάνας με την οποία έγινε δυνατή η αθώωση τους. Οι τρεις φοιτητές, μέλη της ΣΣΝ, κατηγορήθηκαν τον Μάη του 1963 για "συνάθροιση" που ενεργούσε υπέρ της βίαιης ανατροπής της Πολιτείας της Ιντιάνας. Το "έγκλημα" που διέπραξαν ήταν ότι διοργάνωσαν εκδήλωση στο πανεπιστήμιο τους όπου μίλησε στέλεχος της ΣΣΝ που ήταν Μαύρος με θέμα τον αγώνα για την ελευθερία των Μαύρων και για το δικαίωμα στην αυτοάμυνα απέναντι στη ρατσιστική βία. Το 1965 ο Μπαρνς εξελέξη εθνικός γραμματέας της Συμμαχίας Σοσιαλιστικής Νεολαίας και ταυτόχρονα ανέλαβε τον συντονισμό της δουλειάς του ΣΕΚ και της ΣΣΝ στις ΗΠΑ και διεθνώς για την προώθηση του κινήματος ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 ο Μπαρνς παίζει ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, σε συνεργασία με άλλους διεθνώς, να οικοδομηθούν κομμουνιστικά κόμματα στα οποία η μεγάλη πλειονότητα των μελών και της ηγεσίας τους να είναι βιομηχανικοί εργάτες και συνδικαλιστές οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά στην ευρύτερη πολιτική δουλειά που αποσκοπεί στην πρόοδο προς την εργατική εξουσία και στην κατάργηση της δικτατορίας του κεφαλαίου. Αυτή η πολιτική προοπτική προς την οικοδόμηση κομμάτων που είναι προλεταριακά ως προς το πρόγραμμα και τη σύνθεσή τους αναλύεται σε πολλά άρθρα και συλλογές ομιλιών και κειμένων του Μπαρνς.
