Η σκόνη του χρόνου

Οι εκδόσεις "Μίλητος" παρουσιάζουν τη "Σκόνη του χρόνου" του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρατίθεται το σενάριο της ταινίας. Το δεύτερο μέρος περιέχει την εκδήλωση που έγινε στο "Τριανόν" για την ταινία. Όλα τα κείμενα ως θέμα τους την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου "Η σκόνη του χρόνου". Όλα τους είναι μικρά κείμενα για τον κινηματογράφο και, βέβαια, κείμενα για το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλο. Εκτός από τα τρία πρώτα, του Αντρέα Παγουλάτου, ποιητή-θεωρητικού του κινηματογράφου, του Μάκη Τρικούκη δικηγόρου-συγγραφέα και της Αιμιλίας Καραλή φιλολόγου-συγγραφέα, όλα τα υπόλοιπα κείμενα είναι οι εισηγήσεις των προσκεκλημένων στην ειδική εβδομάδα προβολών στο "Τριανόν Filmcenter", που οργανώθηκε με πρωτοβουλία της "Ελευθεροτυπίας", η οποία διήρκεσε από τις 23 έως τις 29 Απριλίου του 2009. Προσωπικότητες του πολιτικού, πνευματικού, κινηματογραφικού και δημοσιογραφικού χώρου σχολίασαν την ταινία, το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου και συζήτησαν με το κοινό. Κάθε μέρα, μετά την προβολή των 8:00 μ.μ., ο κριτικός του κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης συντόνιζε τη συζήτηση με τους προσκεκλημένους ομιλητές και το κοινό. Τα κείμενα υπογράφουν, με βάση το πρόγραμμα του "Τριανόν" οι: Κώστας Γεωργουσόπουλος, Γιάννης Σακελλαράκης, Στέλιος Κούλογλου, οι σκηνοθέτες Νίκος Παναγιωτόπουλος, Δήμος Αβδελιώδης και Άγγελος Φραντζής, ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης, ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος και ο θεατρικός σκηνοθέτης και ηθοποιός Βασίλης Παπαβασιλείου, οι κριτικοί κινηματογράφου Μαρία Κατσουνάκη, Γιάννης Ζουμπουλάκης και ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης, οι δημοσιογράφοι Παύλος Τσίμας και Ηλίας Μαγκλίνης και ο κριτικός τέχνης Μάνος Στεφανίδης, οι πανεπιστημιακοί Μαρία Κομνηνού και Ειρήνη Στάθη, και ο θεατρικός συγγραφέας Μάριος Ποντίκας, τέλος από το χώρο της πολιτικής ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Βύρων Πολύδωρας και ο Νίκος Κωνσταντόπουλος. Μιλώντας για το συνολικό έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, μιλάμε για ένα μεγάλο και πολυδιάστατο έργο. Από την αρχή κι όλας της εμφάνισής του στον Ελληνικό Κινηματογράφο ο Θόδωρος Αγγελόπουλος τάραξε τα νερά. Φάνηκε πως κάτι είχε αρχίσει να κινείται. Θέματα που ήταν δύσκολα, θέματα-ταμπού που κανείς πριν δεν τα άγγιζε, άρχισαν να συζητούνται. Όπως σημειώθηκε τον κατάλογο του "Σκάι" για τους 100 μεγάλους Έλληνες, "εξαρχής, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, προσπέρασε την κοινοτοπία να εξιστορήσει και να αναπαραστήσει τα επίσημα γεγονότα κάνοντας απολογισμούς ή μετρώντας νίκες και ήττες ηρώων. Δημιούργησε ένα σύνθετο και κριτικό σύστημα ανάγνωσης του παρελθόντος, με άξονες τη μνήμη και το μύθο. Το ταξίδι στην Ιστορία περνάει μέσα από το ταξίδι στο μύθο. Οι πρωταγωνιστές του, στο πέρασμα του χρόνου, μοιάζουν όλο και πιο χαμένοι. Επιστρέφουν αλλά είναι ανέστιοι. Βιώνουν την απώλεια των αξιών, του οράματος, του συλλογικού ονείρου, του έρωτα. Αφήνονται στον ελλειπτικό λόγο της ποίησης ως αντίδοτο στην απογοήτευση. Μόνο που η ποίηση του Αγγελόπουλου δεν παρηγορεί. Υπογραμμίζει τα αδιέξοδα, αναδίνει μια θλιμμένη ψυχρότητα και μια εύθραυστη αυστηρότητα. Σε μια εποχή εκκωφαντικού θορύβου, ήχου και εικόνας, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος επιλέγει τη σιωπή για να μιλήσει για όσα τον απασχολούν, για όσα τον στοιχειώνουν". Επιλέγει τον τρόπο του έργου τέχνης.