Στο βιβλίο αυτό εξετάζονται ορισμένες πτυχές της σχέσης θρησκείας και πολιτικής στην Ελλάδα και τον κόσμο σήμερα. Παρουσιάζεται συνοπτικά η λογική της εμφάνισης και εξέλιξης του θρησκευτικού φαινομένου και παρακολουθείται η διαδικασία της εμφάνισης και διαμόρφωσης της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής συνείδησης και εκκλησίας. Αναλύονται συγκεκριμένες πλευρές της θρησκευτικής ψυχολογίας και ιδεολογίας, σχετικές τόσο με την κατανόηση του φαινομένου της θρησκείας συνολικά όσο και με τη διερεύνηση της σχέσης θρησκείας και πολιτικής σήμερα στην Ελλάδα και διεθνώς.
Στο βιβλίο αυτό εξετάζονται ορισμένες πτυχές της σχέσης θρησκείας και πολιτικής στην Ελλάδα και τον κόσμο σήμερα. Παρουσιάζεται συνοπτικά η λογική της εμφάνισης και εξέλιξης του θρησκευτικού φαινομένου και παρακολουθείται η διαδικασία της εμφάνισης και διαμόρφωσης της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής συνείδησης και εκκλησίας. Αναλύονται συγκεκριμένες πλευρές της θρησκευτικής ψυχολογίας και ιδεολογίας, σχετικές τόσο με την κατανόηση του φαινομένου της θρησκείας συνολικά όσο και με τη διερεύνηση της σχέσης θρησκείας και πολιτικής σήμερα στην Ελλάδα και διεθνώς. Εξετάζεται το ζήτημα του θρησκευτικού καθορισμού των συμφερόντων και επιδιώξεων των διαφόρων κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων και διερευνώνται τα αίτια αυτού του ετεροκαθορισμού στις σύγχρονες κοινωνίες. Η μελέτη προσεγγίζει το ζήτημα της σχέσης θρησκείας και πολιτικής στη βάση της κριτικής επισκόπησης της ιστορικής, ψυχολογικής, φιλοσοφικής, πολιτικο-κοινωνιολογικής βιβλιογραφίας πάνω στο θρησκευτικό φαινόμενο, καθώς και της τρέχουσας πολιτικής πρακτικής και ιδεολογίας στην Ελλάδα και διεθνώς. Διερευνώνται τα αίτια, οι προοπτικές και τα ιστορικά όρια των σύγχρονων πολιτικοθρησκευτικών ρευμάτων και διαδικασιών και ασκείται κριτική στην αντίληψη περί "θρησκευτικής αναβίωσης" και "επαναθρησκευτικοποίησης" της κοινωνίας και της πολιτικής στις σύγχρονες συνθήκες.
Ο Αποστόλης Ν. Χαρίσης γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1965 και μεγάλωσε στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας. Στο διάστημα 1982-1988 σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κιέβου (ΕΣΣΔ) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία στο ίδιο Πανεπιστήμιο στο διάστημα 1989-1993. Από το 1995 εργάζεται στο Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας. Είναι ερευνητής και μέλος του ΔΣ του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ) από το 1996. Ασχολείται και αρθρογραφεί στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο πάνω σε θέματα φιλοσοφίας, πολιτικής θεωρίας και εργασιακών σχέσεων.
