Πλούσιο και πολυεδρικό ταλέντο η ποιήτρια, -με λεπτή διάνοια, βαθιά ψυχολογία, σφοδρή ορμητικότητα- ειλικρινής και αυθόρμητη, ευαίσθητη και τρυφερή, με μια ψυχοσύνθεση και μουσική διάθεση, λαξεύει στίχους αρμονικούς, διαυγείς, αψεγάδιαστους. Η τρυφερότητα αυτή είναι από τα πολύτιμα γνωρίσματά της και δεν θα μπορούσε καλύτερα κανείς να συγκρίνει τη διαθεσιμότητα της συγκίνησης που τη χαρακτηρίζει, παρά με την αιολική άρπα, το σύμβολο του αληθινού λυρισμού.
Η Καλλιόπη Καφετζή αποκτά, πολύ σύντομα, μια καθαρή και απόλυτη συνειδητικότητα και η οποιαδήποτε άγνοια παραχωρεί, τώρα, τη θέση της στη γνώση της ύπαρξης και της βαθύτερης ουσίας. Η αμφιβολία μεταβάλλεται σε βεβαιότητα και η ποιήτρια, -πυκνώνοντας και αϋλοποιώντας, ακόμη περισσότερο, την έκφραση- ζει με τη λάμψη ενός ωραίου και παράδοξου ονείρου: του ονείρου της πνευματικής της αυτοκατάκτησης. Τώρα, βλέπει, ταξινομεί και κρίνει τα ποιητικά καθέκαστα με προσοχή, περίσκεψη και αυστηρότητα.
