Το 2010, η Ελλάδα έπαψε ξαφνικά να είναι μια σταθερή και οικονομικά εύρωστη δημοκρατία στον πυρήνα της Ευρώπης. Το κράτος χρεοκόπησε και έκτοτε συντηρείται με δανεικά, η ανεργία εκτινάχτηκε στα ύψη, το παλαιό κομματικό σύστημα κετέρρευσε με πάταγο, το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ σχεδόν εξαερώθηκε, οπαδοί των Ναζί μπήκαν στη Βουλή, ενώ ένα άλλο αριστερό κόμμα μεταπήδησε σε μικρό χρονικό διάστημα από το περιθώριο της πολιτικής στην εξουσία, μοιράζοντας νέες υποσχέσεις και ελπίδα. Η Μεταπολίτευση είναι πλέον παρελθόν, αλλά κανείς ακόμη δεν γνωρίζει πώς θα είναι το μέλλον. Τι πήγε, λοιπόν, στραβά στην Ελλάδα;
Το παρόν βιβλίο αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη ερμηνεία της κρίσης που δοκιμάζει τη χώρα. Καλύπτει ολόκληρη την ιστορική περίοδο που εγκαινιάστηκε με τη μετάβαση στη δημοκρατία το 1974 και έκλεισε με τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2012. Η κεντρική θέση του βιβλίου είναι ότι η Μεταπολίτευση αποτέλεσε την αρένα όπου αναμετρήθηκαν στην Ελλάδα ο πολιτικός φιλελευθερισμός και ο λαϊκισμός, με τελικό νικητή τον δεύτερο. Η ανάλυση βασίζεται σε μια πρωτότυπη εννοιολόγηση του λαϊκιστικού φαινομένου, στη λεπτομερή εξέταση των μικρο-μηχανισμών που συνέβαλαν στην επικράτησή του, και σε πληθώρα πρωτογενούς εμπειρικού υλικού.
Εάν το μέλλον πράγματι καθοδηγείται από την κατανόηση του παρελθόντος, και αν ο λαϊκισμός είναι όντως διαβρωτικός για τη φιλελεύθερη δημοκρατία και τους θεσμούς της, το βιβλίο αυτό έχει να προσφέρει χρήσιμα συμπεράσματα.
