Η διγλωσσία, δηλαδή η γνώση και χρήση δύο διαφορετικών γλωσσικών κωδίκων από τον ίδιο ομιλητή συνιστά ένα πολυπρισματικό, παγκόσμιο και καθ’ όλα φυσιολογικό φαινόμενο. Λαμβάνοντας κανείς υπόψη τις δομές και τις απαιτήσεις των σύγχρονων κοινωνιών, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η διγλωσσία είναι πλέον ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Η διγλωσσία μελετάται στο πλαίσιο πολλών επιστημών, όπως της παιδαγωγικής, της γλωσσολογίας, της κοινωνιογλωσσολογίας, της ψυχολογίας / ψυχογλωσσολογίας, της παθολογίας λόγου και των νευροεπιστημών. Στην ελληνική βιβλιογραφία η διγλωσσία εξετάζεται κυρίως υπό το πρίσμα της παιδαγωγικής, της κοινωνιογλωσσολογίας και της ψυχογλωσσολογίας. Απουσιάζει, ωστόσο, ένα εισαγωγικό εγχειρίδιο που να επιχειρεί μια σύνθεση όσων μελετώνται στο πλαίσιο των προαναφερθέντων κλάδων. Αυτό το κενό έρχονται να καλύψουν τα "Μαθήματα Διγλωσσίας", γεγονός που καθιστά το εν λόγω βιβλίο απαραίτητο και χρήσιμο σε κάθε επιστήμονα και εν γένει ενδιαφερόμενο που επιθυμεί να αποκτήσει μια καθολική εικόνα της προβληματικής που έχει αναπτυχθεί για το φαινόμενο της διγλωσσίας στο πλαίσιο πολλών, αλλά αλληλένδετων επιστημών.
