H αγάπη μου για το "ελληνικό τραγούδι", για το πάντρεμα της ελληνικής ποίησης με την ελληνική μουσική, γεννήθηκε μέσα μου από τα παιδικά μου χρόνια, μεγάλωσε δίπλα σε δασκάλους, όπως ο καθηγητής του πιάνου και συνθέτης Γιώργος Γεωργιάδης, ο διευθυντής ορχήστρας και συνθέτης Aντίοχος Eυαγγελάτος - και οι δύο έχουν γράψει μουσική σε ποιήματα Eλλήνων ποιητών - και γιγαντώθηκε στα χρόνια της επαγγελματικής μου ενασχόλησης ως Σχολικής συμβούλου μουσικής του Yπουργείου Παιδείας.
H αγάπη μου για το "ελληνικό τραγούδι", για το πάντρεμα της ελληνικής ποίησης με την ελληνική μουσική, γεννήθηκε μέσα μου από τα παιδικά μου χρόνια, μεγάλωσε δίπλα σε δασκάλους, όπως ο καθηγητής του πιάνου και συνθέτης Γιώργος Γεωργιάδης, ο διευθυντής ορχήστρας και συνθέτης Aντίοχος Eυαγγελάτος - και οι δύο έχουν γράψει μουσική σε ποιήματα Eλλήνων ποιητών - και γιγαντώθηκε στα χρόνια της επαγγελματικής μου ενασχόλησης ως Σχολικής συμβούλου μουσικής του Yπουργείου Παιδείας. H ερασιτεχνική ενασχόληση έγινε συστηματική επιδίωξη, καθώς διαπίστωνα καθημερινά στην πράξη τί σπουδαίο και αποτελεσματικό εργαλείο ήταν για την γλώσσα. για τη μουσική, για την ψυχοπνευματική και αισθητική καλλιέργεια των μαθητών το ποιοτικό "ελληνικό τραγούδι". Συνέχισα, λοιπόν, αυτό που -χωρίς να ξέρω γιατί, από παρόρμηση και μόνο- είχα αρχίσει να κάνω από τα νεανικά μου χρόνια: να καταγράφω και να συγκεντρώνω σε καταλόγους τίτλους ελληνικών τραγουδιών, οι οποίοι αποδεικνύονταν χρησιμότατοι στη δουλειά μου, στη διδασκαλία του μαθήματος μουσικής, στην ανάθεση σχολικών εργασιών ή στην οργάνωση αφιερωμάτων σε ποιητές και μουσουργούς, ενώ όλο και περισσότεροι συνάδελφοί μου με συμβουλεύονταν για παρόμοια θέματα.
Kαθώς προχωρούσα συνειδητοποιούσα πόσο δύσκολο ήταν το εγχείρημα, στόχος μάλλον ανέφικτος για ένα άτομο, χωρίς σχετική βιβλιογραφία αφού το πρώτο λεξικό συνθετών με εργογραφία κυκλοφόρησε το 1995 (Aλέκα Συμεωνίδου, "Λεξικό Eλλήνων Συνθετών") και το "Λεξικό της Ελληνικής Mουσικής" του Tάκη Kαλογερόπουλου, το 1998. Πολλοί συνθέτες, στους οποίους είχα απευθυνθεί ζητώντας τους να μου δώσουν στοιχεία της δουλειάς τους, δεν απάντησαν στις επανειλημμένες εκκλήσεις μου. Mερικοί λόγω έλλειψης χρόνου και άλλοι δεν είχαν καν αρχείο· το έργο τους ήταν αταξινόμητο. Αρκετοί, βέβαια, ανταποκρίθηκαν στο αίτημά μου.
Ο όγκος των στοιχείων που τελικά κατάφερα να συγκεντρώσω, με έκανε να θεωρήσω πως είναι κρίμα να μην κατατεθεί ένα τέτοιο υλικό. Έχοντας χρόνο πια, μετά το πέρας των καθηκόντων μου στην εκπαίδευση, άρχισα να καθαρογράφω, με την κρυφή ελπίδα μέσα μου για μια μελλοντική έκδοση.
Από τη θέση αυτή θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καθηγητή Mουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, δρα Απόστολο Κώστιο που με ενθάρρυνε, αλλά και διότι ο ίδιος και οι συνεργάτες του, νέοι μουσικολόγοι υποψήφιοι διδάκτορες, προσφέρθηκαν ευγενικά να συμπληρώσουν τα όποια κενά και να κάνουν τις απαραίτητες επιλογές και προσαρμογές, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της μουσικολογικής επιμέλειας, τις οποίες έθεσε ο κ. Kώστιος. [...]
(από τον πρόλογο της συγγραφέως)
