Ο επίμονος κηπουρός

Ο Τζόν Λε Καρέ -ή Ντέινβιντ Κόρνγουελ, όπως είναι το πραγματικό του όνομα- γεννήθηκε το 1931 στο Ντόρσετ. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης και στο Λίνκολν Κόλετζ της Οξφόρδης, δίδαξε για δύο χρόνια στο Ίτον και από το 1959 ως το 1964 υπηρέτησε στο Βρετανικό Διπλωματικό Σώμα. Δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα "Call for the Dead" το 1961, ενώ δούλευε ακόμα ως μυστικός πράκτορας. Η καριέρα του αυτή τελείωσε όταν ο περίφημος διπλός πράκτορας Κιμ Φίλμπι αυτομόλησε στην ΕΣΣΔ δίνοντας έναν κατάλογο με ονόματα Βρετανών πρακτόρων, ανάμεσα στα οποία και το όνομα του Ντέιβιντ Κόρνγουελ. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1974, γράφοντας το περίφημο μυθιστόρημά του "Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι", θα θυμηθεί τον Φίλμπι και θα δώσει τα χαρακτηριστικά του στο πρόσωπο του "Τυφλοπόντικα". "Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο" το τρίτο του μυθιστόρημα, του χάρισε τη διεθνή αναγνώριση. Ακολούθησαν τα "Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται", "A small town in Germany", και "The naive and sentimental lover", η κλασική πλέον τριλογία του Τζορτζ Σμάιλυ -"Tinker tailor soldier spy", "The honourable schoolboy" και "Smiley's people"-, "Η μικρή τυμπανίστρια", "Ένας τέλειος κατάσκοπος", "Η ρωσική εστία" και άλλα, που εδραίωσαν τη φήμη του και απέσπασαν πολλές τιμητικές διακρίσεις, όπως τα βραβεία Έντγκαρ και Σόμερσετ Μομ. Είναι ο συγγραφέας που ανήγαγε το μυθιστόρημα κατασκοπίας σε λογοτεχνία αξιώσεων. Και παρ' ότι πολλοί πίστεψαν πως η θεματολογία του εξαντλήθηκε με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η επιτυχία των πρόσφατων έργων του "Ο ράφτης του Παναμά" και "Σινγκλ & Σίνγκλ" τους διέψευσε κατηγορηματικά, αποδεικνύοντας πως ο Τζον Λε Καρέ είναι παν' από όλα ένας συγγραφέας της ανθρώπινης συνείδησης. "Ο επίμονος κηπουρός" που αναγνωρίστηκε ομόφωνα ως ένα από τα καλύτερα βιβλία του, προκάλεσε διεθνή αίσθηση για την αμεσότητα και την οξύτητα με την οποία πραγματεύεται την ασυδοσία κολοσσών της φαρμακοβιομηχανίας, ιδιαίτερα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Μέχρι σήμερα έχει γράψει 24 μυθιστορήματα, μερικά από τα οποία έχουν μεταφερθεί με πολύ μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο. Ήταν από τους πρώτους που καταδίκασαν δημόσια την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ και άσκησαν δριμεία κριτική στην απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης να συμπράξει σ' αυτόν τον πόλεμο.