Προσευχή και ελευθερία
Ο κόσμος δεν έχει νόημα παρά ως πεδίο διαλόγου μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Οι άνθρωποι, μέσα από τα έργα τους, απομακρύνονται στο δημιουργικό έργο του Θεού στον κόσμο. Και με την προσευχή τους αιτούνται των παρεμβάσεών Του. Με την προσευχή τους οι άνθρωποι εκδηλώνουν την πεποίθησή τους πως η ελευθερία του Θεού παρεμβαίνει στον κόσμο για το δικό τους καλό. Με την προσευχή τους εκδηλώνουν την πεποίθηση πως ο άνθρωπος δεν είναι ένα απλό γρανάζι στο μηχανισμό της φύσης. Με την προσευχή τους εκδηλώνουν την ιδιαίτερη φροντίδα του Θεού στον άνθρωπο...
Ο π. Δημήτριος Στανιλοάε γεννήθηκε το 1903, στην Τρανσυλβανία. Σπούδασε θεολογία στην περίφημη θεολογική σχολή του Cernauti κι αργότερα στην Αθήνα (για ένα μικρό διάστημα), όπου έμαθε και την ελληνική γλώσσα, και στο Μόναχο και το Βερολίνο. Το 1929, σε ηλικία 26 ετών, διορίζεται αναπληρωτής καθηγητής στην έδρα της Δογματικής στη Θεολογική Ακαδημία του Σιμπίου. Για 17 χρόνια διδάσκει Δογματική και κατά διαστήματα Απολογητική, Ποιμαντική και Ελληνική γλώσσα. Το 1935 εκλέγεται τακτικός καθηγητής και το 1936 πρύτανης της Θεολογικής Ακαδημίας του Σιμπίου μέχρι το 1946, όταν αναγκάζεται για πολιτικούς λόγους να μετατεθεί στο Βουκουρέστι.
Ασχολήθηκε με την Παλαμική θεολογία και τη Δογματική αφήνοντας πίσω του μνημειώδεις μελέτες. Το μεταφραστικό του έργο στη Ρουμανία είναι τεράστιο: μετέφρασε στα Ρουμανικά τα σημαντικότερα πατερικά έργα καθώς και τη Φιλοκαλία.
Κοιμήθηκε το 1993 και σήμερα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ορθοδόξους θεολόγους του εικοστού αιώνα.