Σκηνής... απόντες
Η Μάρω ξέρει ν’ αγαπάει.
Με πράξεις, όχι με λόγια.
Υλοποιώντας έτσι, άκουσα ή εκούσα αδιάφορο, το μείζον της "αγαπητικής" διαδικασίας που συμπυκνώνεται σ’ εκείνο το υπέροχο "η αγάπη ουκ εκπίπτει".
Στην ίδια ρίζα άλλωστε φυτρώνουν κι ο Θεός και το θέαμα κι ο θεατής.
Στην ίδια παγίδα μάλιστα της υποτίμησης των δευτερο-τριταγωνιστών πέφτουν οι θρησκείες, δε θα πέφτει η ιστορία των λιγότερο προβεβλημένων αλλά ίσως και περισσότερο αγαπηθέντων "χρυσών δεύτερων" του θεάματος;