Τα ποιήματα
Ο Τούμας Τράνστρεμερ θεωρείται εδώ και πολλά χρόνια ο μεγαλύτερος ποιητής της Σουηδίας με θέση μοναδική στη σουηδική και τη διεθνή λογοτεχνία. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πάνω από πενήντα γλώσσες.
"Το μόνο που θέλω να πω αστράφτει απρόσιτο" γράφει ο Τούμας Τράνστρεμερ. Από την πρώτη του συλλογή προσπαθεί να εκφράσει την εμπειρία εκείνη που ως τη γέννηση του ποιήματος έχει παραμείνει παντελώς απρόσιτη. Και το ποίημα, κάνοντας προσιτή την εμπειρία, διατηρεί προσιτή και την απρόσιτη διάστασή της, την ίδια την έννοια του απρόσιτου.
Ο ποιητής Τούμας Τράνστρεμερ γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1931 στη Στοκχόλμη. Σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και για πολλά χρόνια εργάστηκε σε φυλακές ανηλίκων και σε κέντρα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά. Η πρώτη του ποιητική συλλογή, "17 Dikter" ("17 ποιήματα") εκδόθηκε το 1954, ενώ φοιτούσε ακόμα στο κολέγιο. Οι κυριότερες ποιητικές συλλογές του είναι: "Μυστικά καθ' οδόν" (1958), "Ο μισοτελειωμένος ουρανός" (1962), "Ήχοι και ίχνη" (1966), "Βλέποντας στο σκοτάδι" (1970), "Παράθυρα και πέτρες" (1972), "Μονοπάτια" (1973), "Βαλτικές" (1974), "Το φράγμα της αλήθειας" (1978), "Ποιήματα 1954-1978" (1979), "PS" (1980), "Η άγρια πλατεία" (1983), "Για τους ζώντες και τους νεκρούς" (1989), "Η πένθιμη γόνδολα" (1996), "Ποιήματα" (συγκεντρωτική έκδοση) (1997), "Φυλακή: εννιά χαϊκού από το αναμορφωτήριο του Χέλμπι" (1959/2001), "Το μεγάλο αίνιγμα" (2004). Ποίησή του έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από πενήντα γλώσσες. Είχε τιμηθεί με πολυάριθμες λογοτεχνικές διακρίσεις όπως τα βραβεία Aftonbladets Literary Prize, Bonnier Award for Poetry, Neustadt International Prize for Literature, Oevralids Prize, Petrach Prize (στη Γερμανία) και με το βραβείο του Διεθνούς Φόρουμ Ποίησης. Τον Οκτώβριο του 2011 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας "διότι μέσω πυκνών, διαυγών εικόνων μας προσφέρει μια ανανεωμένη πρόσβαση στην πραγματικότητα", σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας.
Πέθανε στις 26 Μαρτίου 2015, στα 83 του χρόνια.