[...] Την ονομασία Σαβάλια έδωσαν οι κάτοικοι του μικρού και ξεπεσμένου Άλιον (που μετονομάστηκε Χουρμάς), λίγο αργότερα με την μεταφορά του χωριού τους στον Αγιάννη, όπου σήμερα το νεκροταφείο των Σαβαλίων, που είναι από τότε. Με τα χρόνια ο οικισμός ονομάστηκε Σαββάλια, που σημαίνει τα πολλά Άλιον, οι πολλοί δηλαδή οικισμοί, που ένωσαν σε έναν οι κάτοικοι, τα σημερινά δηλαδή Σαβάλια. Σάββας και άλια. Τα συμβόλαια ιδιοκτησίας έτσι αναφέρουν την περιοχή. Στο κυρίως κείμενο θα μελετήσουμε εκτενέστερα όλη την ιστορία που μας ενδιαφέρει για το Άλιον, τον Χουρμά και τα Σαβάλια και θα καταλάβουμε γιατί για μένα και πολλούς από εσάς το χωριό μας τα Σαβάλια είναι τόσο ακριβό για να το αγαπάμε με πάθος.
(από την εισαγωγή του συγγραφέα)
Ο Διονύσης Αγιαννιτόπουλος γεννήθηκε το 1944 στα Σαβάλια Ηλείας. Τέλειωσε το δημοτικό στο χωριό του και φοίτησε στο γυμνάσιο της Γαστούνης, το συνέχισε στην Αθήνα στο Οικονομικό Γυμνάσιο του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων. Πρωτοδημοσίευσε κείμενά του σε περιοδικά και εφημερίδες της Ηλείας. Επίσημα πρωτοπαρουσιάστηκε στο λογοτεχνικό χώρο με την ποιητική σύνθεση "Ηλειακά κι ένα πικρό τραγούδι", το 1983. Στη συνέχεια εξέδωσε τη δεύτερη ποιητική του σύνθεση "Πορεία στον κάμπο", το 1991. Το 1995 εξέδωσε το βιβλίο του πατέρα του "Οχυρό Ιστίμπεη" και στη συνέχεια το 2000 τη μελέτη για τον ευρύτερο χώρο του χωριού του "Μεταξύ Μαργαρίτας και Κουρλέσσα". Για ένα διάστημα υπήρξε υπεύθυνος της εφημερίδας "Σαβάλια" όργανο του συλλόγου των Σαβαλαίων της Αθήνας. Μέχρι τελευταία συνεργάστηκε με την εφημερίδα της Αμαλιάδας "Ενημέρωση" όπου δημοσίευσε πολλά διηγήματα και ευθυμογραφήματα. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.
