Το ανθρώπινο είδος
"Στο βιβλίο αυτό δοκίμασα να εξιστορήσω τη ζωή ενός κομάντο (του Γκαντερσχάιμ), ενός γερμανικού στρατοπέδου συγκέντρωσης (του Μπούχενβαλντ).[...]
Καταγράφω εδώ ό,τι έζησα. Στην αφήγησή μου η φρίκη δεν είναι αβυσσαλέα. Στο Γκαντερσχάιμ δεν υπήρχε ούτε θάλαμος αερίων ούτε κρεματόριο. Εκεί η φρίκη ήταν σκοτάδι, απόλυτη έλλειψη σημείου αναφοράς, μοναξιά, αδιάκοπη καταπίεση, αργή εκμηδένιση. Η κινητήρια δύναμη του αγώνα μας δεν υπήρξε άλλη από την ξέφρενη διεκδίκηση -διεκδίκηση που ήταν σχεδόν πάντα μοναχική- να παραμείνουμε, μέχρις εσχάτων, άνθρωποι.
Ο Ρομπέρ Αντέλμ (Robert Antelme, 1917-1990) γεννήθηκε το 1917 στο Sartene της νότιας Κορσικής. Λίγο πριν από τον πόλεμο, το 1939, παντρεύτηκε τη νεαρή τότε υπάλληλο του γαλλικού Υπουργείου Αποικιών, Μαργκερίτ Ντυράς, με την οποία απέκτησαν έναν γιο, που όμως πέθανε στη γέννα το 1942. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση. Το 1944 συνελήφθη και εκτοπίστηκε στο Μπούχενβαλντ, και στη συνέχεια στο Νταχάου, όπου τον ανακάλυψε ο Φρανσουά Μιτεράν μετά την απελευθέρωση, σε άθλια κατάσταση αλλά έχοντας επιζήσει. Μετά την επιστροφή του στο Παρίσι, η Ντυράς τον φρόντισε για να χωρίσουν στη συνέχεια σαν φίλοι, αφιέρωσε δε, πολύ αργότερα, το βιβλίο της "La Douleur" ("Ο πόνος", 1985), σ' αυτή την εμπειρία. Ως συγγραφέας, ο Αντέλμ υπήρξε συγγραφέας ενός βιβλίου: του συγκλονιστικού "L'Espece humaine" ("Το ανθρώπινο είδος", 1947), μιας κλασικής σήμερα μαρτυρίας για την εμπειρία των στρατοπέδων εξόντωσης.
RELATED
23 ώρες για να σωθεί το Παρίσι
Οδός Ντε Μπουσέ
Όλα τα άλογα του βασιλιά
Οικογένεια δίχως όνομα
Οι χωριάτες
Οι Τιμπώ
Οι Σουάνοι
Οι σημειώσεις του Θεούλη
Οι παραχαράκτες
Οι ξένες λέξεις
Οι άθλιοι
Οι εταίρες του Παρισιού