Το πορτρέτο της Σούνκιν και άλλες ιστορίες

Πέντε ιστορίες του Τανιζάκι που καλύπτουν μια περίοδο σχεδόν πενήντα ετών. Το "Τατουάζ" είναι η ιστορία του Σέικιτσι, ενός μεγάλου καλλιτέχνη του τατουάζ με έντονες σαδιστικές τάσεις, που ψάχνει την Τέλεια Γυναίκα, για να δημιουργήσει πάνω στο σώμα της το Τέλειο Έργο του. Το "Πορτρέτο της Σούνκιν" είναι η ιστορία της σχέσης μια πανέμορφης, τυφλής, ιδιοφυούς μουσικού του κότο και του σαμισέν, που όμως η σκληρή, πολλές φορές σαδιστική συμπεριφορά της προκαλεί οδύνη και ηδονή στον απόλυτα αφοσιωμένο, παντοτινά και σχεδόν μαζοχιστικά ερωτευμένο υπηρέτη και μαθητής της Σάσουκε. Η λατρεία του Σάσουκε τον οδηγεί στο να τυφλωθεί και ο ίδιος, για να μπορέσει να μπει στο δικό της κόσμο και να γίνει ένα μ' αυτήν. Στην "Αγιούρι" εξιστορείται το πάθος ενός πρόωρα γερασμένου τριαντάρη για τη νεαρή ερωμένη του, ένα όμορφο, επιπόλαιο κοριτσόπουλο, μια πωλητριούλα, σερβιτόρα ή μανεκέν. Ένα πάθος έντονα σεξουαλικό, αρρωστημένο, που τον οδηγεί σε σωματική και ψυχική καταρράκωση και που φτάνει μέχρι το παραλήρημα. Ο "Τρόμος" είναι μια ιστορία γραμμένη το 1913, εποχή που η Ιαπωνία έχει ήδη μπει σ' έναν ξέφρενο ρυθμό ανάπτυξης. Ο ήρωας είναι ένας υπερευαίσθητος νεαρός που πάσχει από μια περίεργη νεύρωση, μια μορφή αγοραφοβίας, που όμως αφορά μόνο στα τρένα και τα λεωφορεία, μια νεύρωση που τον παραλύει και τον κάνει να αισθάνεται ανάπηρος. Ο "Κλέφτης" είναι η συγκλονιστική περιγραφή των αισθημάτων ενός κλεπτομανή νεαρού φοιτητή, η απομόνωση που νιώθει από τους φίλους του με το να ανήκει σε "ένα διαφορετικό είδος ανθρώπου". Ένα είδος που έχει ηθικούς κώδικες διαφορετικούς από των άλλων ανθρώπων, που δεν νιώθει τύψεις για την εγκληματική πράξη αυτή καθαυτή και που όμως τρέφει το μεγαλύτερο σεβασμό για τη φιλία και το διώκτη του, το νεαρό Χιράτα. Οι ταξικές διαφορές, χαρακτηριστικές της ιαπωνικής κοινωνίας, τόσο πριν τη βιομηχανοποίηση, όσο και σήμερα, είναι λίγο ή πολύ φανερές και στις πέντε ιστορίες, οι οποίες αφήνουν να διακρίνεται καθαρά η τεράστια γκάμα του ταλέντου του Τανιζάκι.