Πώς βιώνεται η ψυχική ασθένεια και με ποιο τρόπο μιλάει το ίδιο το άτομο γι’ αυτήν; Τι σημαίνει ψυχιατρική θεραπεία για την κοινωνική ταυτότητα του υποκειμένου που την υφίσταται; Με ποιο τρόπο ο μετασχηματισμός του ψυχιατρικού θεσμού, το πέρασμα από το "ασυλικό" στο "κοινοτικό" μοντέλο ψυχιατρικής περίθαλψης, αποτυπώνεται στην καθημερινότητα των ανθρώπων τους οποίους πρωτίστως αφορά; Πώς γίνονται αντιληπτές από τους ασθενείς οι έννοιες της "αποϊδρυματοποίησης", της "αποασυλοποίησης" και της "ψυχοκοινωνικής επανένταξης"; Το βιβλίο βασίζεται στη μαρτυρία ζωής του Γιώργου Φαλελάκη, ενός ατόμου με ψυχιατρικές εμπειρίες και πλούσιο ποιητικό έργο, στο οποίο πραγματεύεται με οξυδέρκεια τις εμπειρίες αυτές. Η μαρτυρία του μας επιτρέπει να κατανοήσουμε πληρέστερα αφενός το βίωμα της ψυχικής ασθένειας, και αφετέρου τη μορφή που τείνει να πάρει η ψυχιατρική θεραπεία στις μέρες μας. Δημοσιοποιούνται εκτενή τμήματα του προσωπικού του ημερολογίου και αυτούσιες προφορικές αφηγήσεις ζωής. Στα τεκμήρια αυτά βασίζεται η ενδελεχής κοινωνιολογική ανάλυση που ακολουθεί, η οποία αποσκοπεί στην ερμηνεία του τρόπου με τον οποίο οι ευρύτερες κοινωνικές εξελίξεις επηρεάζουν την εμπειρία της ασθένειας, οδηγώντας, εν τέλει, σε μια νέα σχέση με τον εαυτό. Το κείμενο δεν απευθύνεται μόνο στους φοιτητές των κοινωνικών επιστημών και τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, αλλά και στο ευρύτερο κοινό που ενδιαφέρεται να κατανοήσει πώς ακριβώς τα άτομα στα οποία ο ψυχιατρικός θεσμός προτείνει μια ψυχιατρική διάγνωση αναζητούν τρόπους να ερμηνεύσουν αυτό που τους έχει συμβεί, να μιλήσουν για την "ασθένειά τους" και να διαχειριστούν την καθημερινότητά τους.
