Ο Φλάβιος Αρριανός (95-175 μ.Χ.) καταγόταν από τη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Γόνος επιφανούς οικογένειας, τιμήθηκε με ιερατικά αξιώματα στην πόλη του, ενώ αργότερα κατέλαβε υψηλές διοικητικές και στρατιωτικές θέσεις του Ρωμαϊκού κράτους. Νέος παρακολούθησε τη διδασκαλία του Επικτήτου, της οποίας κατέγραψε τα βασικά στοιχεία. Στα μέσα του 2ου αι. πήγε στην Αθήνα, όπου έλαβε την ιδιότητα του πολίτη και εκλέχθηκε επώνυμος άρχοντας (147-48 μ.Χ.). Εκεί ολοκληρώθηκε ως συγγραφέας και αναδείχτηκε αξιόλογος εκπρόσωπος του Αττικισμού.
Εκτός από το έργο του για τη φιλοσοφία του Επικτήτου, συνέγραψε στρατιωτικά συγγράμματα και βιογραφίες. Σπουδαιότερο μέρος της δημιουργίας του όμως είναι η "Αλεξάνδρου ανάβασις", η σημαντικότερη πηγή για την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία, και το συμπλήρωμά της, η "Ινδική". Ο Αρριανός, με πηγές τους παλαιότερους ιστοριογράφους, συνδύασε τα στοιχεία και συνέκρινε τις πληροφορίες, συνθέτοντας έργο που χαρακτηρίζεται από ακρίβεια, σωστή κρίση και θελκτικό ύφος.
