Ίλιον
Τη μάνητα, θεά, τραγούδα μας του ξακουστού Αχιλλέα, του γιου του Πηλέα, του ολέθριου αντροφονιά που η μοίρα του είναι να πεθάνει, τραγούδα μας τη μάνητα που πίκρες έδωκε στους Αχαιούς περίσσιες και πλήθος έστειλε στον Άδη αντρειωμένες ψυχές παλικαριών. Και μια που θα ‘σαι εδώ, Μούσα θεά, πες και για τη μάνητα των ίδιων των θεών, την αράθυμη και δυνατή εδώ, στον νέο Όλυμπό τους, και πες και για τη μάνητα των μετανθρώπων, όσο πεθαμένοι και φευγάτοι κι αν είναι από καιρό, και των λιγοστών ανθρώπων που απόμειναν, όσο κι αν είναι χαμένοι στον κόσμο τους και άχρηστα κορμιά...
Ο Νταν Σίμονς γεννήθηκε στην Πεόρια του Ιλινόις το 1948. Πρώην δάσκαλος και διευθυντής εκπαιδευτικών προγραμμάτων για ταλαντούχους μαθητές, τιμήθηκε το 1986 με το βραβείο World Fantasy Award για το μυθιστόρημά του "Το τραγούδι της θεάς Κάλι". Έκτοτε καθιερώθηκε στις ΗΠΑ και την Ευρώπη ως ένας από τους ελάχιστους μεγάλους νέους συγγραφείς φαντασίας της δεκαετίας του '80. Ο Σίμονς κινείται άνετα στο χώρο και της επιστημονικής και της σκοτεινής φαντασίας και κάθε καινούριο βιβλίο του βραβεύεται ανελλιπώς. Το μυθιστόρημα τρόμου "Carrion comfort" έχει κερδίσει τα βραβεία Bram Stoker Award (1990), British Fantasy Society Award (1989) και Locus Award for Best Horror Novel. Ο "Υπερίων", ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, έχει κερδίσει το βραβείο Χιούγκο (1990) και το Locus Award for Best Science Fiction Novel. "Η πτώση του Υπερίωνα" ξανά το Locus Award (1991), η νουβέλα "Το κρεβάτι της εντροπίας τα μεσάνυχτα" (1991) το Locus Award for Best Novelette. Σήμερα ο Σίμονς ζει στο Κολοράντο με τη γυναίκα του και την κόρη του και επαγγελματικά ασχολείται αποκλειστικά με το γράψιμο.
RELATED
Οικογένεια Μαλβέινι
Οι παρθένες του παραδείσου
Οι πυραμίδες του Ναπολέοντα
Οι σκληροί δεν χορεύουν
Οι στάχτες της Άντζελα
Οι χρόνοι του σώματος
Όσο κρατάει μια ζωή
Οχτώ ώρες
Οχτώ
Όταν έκλαψε ο Νίτσε
