Γεύση μιας προϊστορικής ελιάς
Αφηγήσεις με θεματικό άξονα την πολύχρονη ανασκαφική δραστηριότητα του αρχαιολόγου Γιάννη Σακελλαράκη. Εμπειρίες και συναισθήματα: ένα κύπελλο γεμάτο προϊστορικές ελιές, ένας σφραγιδόλθος κι ένα δαχτυλίδι στα Ανεμόσπηλια, η αίσθηση του αρχαιολόγου-χρυσοθήρα, η άσκηση της παρατηρητικότητας μέσα από τις ιστορίες της Άγκαθα Κρίστι, η σύγκριση της αστυνομικής με την ιστορική έρευνα, η ανωνυμία της προϊστορίας, και η αγάπη για τον άλλο Οθέλλο.
Αφανείς και επώνυμοι χαρακτήρες, άγνωστες πτυχές και λεπτομέρειες των ανασκαφών που επηρέασαν τον τρόπο σκέψης και τη ζωή του συγγραφέα.
Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης ο Γιάννης Σακελλαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936 και μπήκε στην αρχαιολογική υπηρεσία το 1963. Έργο ζωής για εκείνον υπήρξε η ανασκαφή στις Αρχάνες και στο Ιδαίον Αντρον, ενώ τελευταία έκανε ανασκαφές στη Ζώμινθο. Πολυγραφότατος, υπέγραψε βιβλία και άρθρα για το προϊστορικό Αιγαίο και τη μινωϊκή Κρήτη. Για την προσφορά του στην ελληνική αρχαιολογία βραβεύτηκε μαζί με τη σύζυγό του, τη στενή συνεργάτιδά του, αρχαιολόγο Έφη Σαπουνά, από την Ακαδημία Αθηνών και το Πανεπιστήμιο Κρήτης. Το 2004 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής. Αν και δεν ήταν Κρητικός στην καταγωγή, το όνομά του είχε συνδεθεί στενά με τις αρχαιολογικές έρευνες στην Κρήτη και με το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, του οποίου είχε διατελέσει διευθυντής. Έφυγε από τη ζωή τον Οκτώβριο του 2010, μετά από άνιση μάχη με τον καρκίνο.