Συχνά η οικογένεια, οι εκπαιδευτικοί και οι φίλο αγανακτούν με ένα παιδί που εμφανίζει μια συχνή, ολική και έντονη υπερδραστηριότητα σημαντικά μεγαλύτερη απ' ότι ο μέσος όρος των παιδιών της ηλικίας του, χαμηλή αντοχή σε αποτυχία, μικρή διάρκεια προσοχής, αντικοινωνική συμπεριφορά, συναισθηματική διέγερση, διάσπαση προσοχής και παρορμητικότητα.
Αντίστοιχα τα ίδια αυτά παιδιά πιέζονται, αποθαρρύνονται και θυμώνουν με τους εαυτούς τους. Νιώθουν ότι διαφέρουν από τους άλλους και υποφέρουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση και έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό τους.
Συχνά η οικογένεια, οι εκπαιδευτικοί και οι φίλο αγανακτούν με ένα παιδί που εμφανίζει μια συχνή, ολική και έντονη υπερδραστηριότητα σημαντικά μεγαλύτερη απ' ότι ο μέσος όρος των παιδιών της ηλικίας του, χαμηλή αντοχή σε αποτυχία, μικρή διάρκεια προσοχής, αντικοινωνική συμπεριφορά, συναισθηματική διέγερση, διάσπαση προσοχής και παρορμητικότητα.
Αντίστοιχα τα ίδια αυτά παιδιά πιέζονται, αποθαρρύνονται και θυμώνουν με τους εαυτούς τους. Νιώθουν ότι διαφέρουν από τους άλλους και υποφέρουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση και έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό τους.
Αυτά τα παιδιά βρίσκονται σε επικινδυνότητα. Έχουν περισσότερες πιθανότητες από τ' άλλα παιδιά να παρουσιάσουν σχολικές ή μαθησιακές δυσκολίες, και προβλήματα κοινωνικο-συναισθηματικά.
Αν ένα παιδί είναι μεγαλύτερο από 7 ετών και έχει σοβαρές δυσκολίες στον αυτοέλεγχο και στη συγκέντρωση προσοχής συστήνεται να ελεγχθεί για τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα.
Τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της ΔΕΠ/Υ είναι: η ελλειμματική προσοχή, η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα. Παρόλο που πολλά παιδιά ξεπερνούν τα κυρίαρχα συμπτώματα της ΔΕΠ/Υ στην εφηβεία, υπάρχουν όμως σχολικά και κοινωνικά προβλήματα αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα το πρόβλημα αυτό. Σε μερικές περιπτώσεις παιδιών τα συμπτώματα αυτά επιμένουν και κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής.
Επειδή το κάθε παιδί είναι μοναδικό στον τρόπο που μαθαίνει και συμπεριφέρεται, είναι σημαντικό να υπάρχει σταθερό και δομημένο περιβάλλον, ξεκάθαροι κανόνες και σταθερότητα στο σπίτι και στο σχολείο. Ακόμα το πρόγραμμα του παιδιού να είναι εξατομικευμένο και να καλύπτει απόλυτα τις ανάγκες του.
Η Ελένη Τρίγκα - Μερτίκα κατάγεται από το Πολυδένδρι του Ν. Ημαθίας και ολοκλήρωσε τις βασικές της σπουδές στη Βέροια. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης του Τμήματος Φιλοσοφίας - Παιδαγωγικής - Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.) και της Σχολής Νηπιαγωγών Θεσσαλονίκης. Φοίτησε στη Σχολή Επιμόρφωσης Λειτουργών Δημοτικής Εκπαίδευσης (Σ.Ε.Λ.Δ.Ε.) και έκανε μετεκπαίδευση στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Αθηνών στις Επιστήμες της Ειδικής Αγωγής. Κατέχει το μεταπτυχιακό δίπλωμα του προγράμματος "Σχολική ψυχολογία" του Τμήματος Φιλοσοφίας - Παιδαγωγικής - Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.) της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ ψυχολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο.
Έχει υπηρετήσει στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση σε δημόσια σχολεία για αρκετά χρόνια και αργότερα ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής σε προγράμματα ένταξης παιδιών με ιδιαίτερες δυσκολίες στα γενικά σχολεία. Σήμερα υπηρετεί σε διάγνωσης - αξιολόγησης - υποστήριξης (Κ.Δ.Α.Υ) του ΥΠ.Ε.Π.Θ.
Έχει συµµετάσχει ως εισηγήτρια σε Συνέδρια Ψυχολογίας, Παιδαγωγικής και Ειδικής Παιδαγωγικής για παιδαγωγικά και ψυχολογικά θέµατα και οι εισηγήσεις της έχουν δηµοσιευθεί σε Πρακτικά Συνεδρίων. Παρακολούθησε και παρακολουθεί πολλά Επιµορφωτικά Προγράµµατα, Συνέδρια, Σεµινάρια, Διηµερίδες και Ηµερίδες για θέµατα Ψυχολογίας, Παιδαγωγικής και Ειδικής Παιδαγωγικής. Το επιστηµονικό της ενδιαφέρον εστιάζεται περισσότερο στα προβλήµατα µάθησης και συµπεριφοράς.
Έχει συνεργαστεί µε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στο επιµορφωτικό Πρόγραµµα "Διαχείριση προβληµάτων σχολικής τάξης" και έχει διδάξει σε Περιφερειακά Επιµορφωτικά Κέντρα (ΠΕΚ) σε νεοδιόριστους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς.
Έχει συµµετάσχει ως επόπτρια-συντονίστρια στην υλοποίηση καινοτόµων Προγραµµάτων του Υπουργείου Παιδείας, όπως: "Διευκολύνοντας την οµαλή µετάβαση από το Νηπιαγωγείο στο Δηµοτικό", "Αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου σχολικής µονάδας. Διαδικασία αυτοαξιολόγησης (ΑΕΕ)" και του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων "Παραγωγή Βοηθητικού Εκπαιδευτικού υλικού για την εισαγωγή θεµάτων σχετικά µε τα φύλα στην εκπαιδευτική διαδικασία".
Έχει συγγράψει τα ψυχοπαιδαγωγικά βιβλία µε τίτλο: "Διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα παιδιών και εφήβων", Αθήνα: Πλοηγός (2005, 2007), "Μαθησιακές δυσκολίες", Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη (2010), καθώς επίσης και άρθρα σε έγκριτα περιοδικά.
