Ελληνικό ημερολόγιο
[...] Με διαλείμματα που κρατούν χιλιετηρίδες, η γη δέχεται ένα τράνταγμα, το ίδιο αυτό τράνταγμα που διαπιστώνουμε συχνά όταν παρατηρούμε το μηχανισμό του ατόμου που είναι μια άλλη μορφή της απόστασης, μορφή άγνωστη. Και που μας υποχρεώνει να πιστέψουμε στο άπειρα μικρό που είναι το ίδιο ανύπαρκτο όσο το άπειρα μεγάλο. Καθένα απ' αυτά τα πράγματα αλλάζει τον άξονα των πόλων και την εξωτερική μορφή των εδαφών και των θαλασσών. Οι άνθρωποι τα χάνουν απ' τις αλλαγές αυτές και τις εκλαμβάνουν για το τέλος του κόσμου. Ξαναρχίζουν απ' το μηδέν τις πενιχρές τους προσπάθειες.