Η παρούσα τρίτη βελτιωμένη έκδοση της Ερωφίλης θεραπεύει τις ελλείψεις των εκδόσεων Σάθα και Ξανθουδίδη και αποκαθιστά μεγάλο αριθμό χωρίων που είχαν μείνει με νοηματικά σφάλματα και με φθορές γλώσσας και στιχουργίας. Η νέα επεξεργασία βασίστηκε στο άγνωστο προηγούμενο χειρόγραφο του Birmingham, αλλά και στα βενετικά έντυπα του Γραδενίγου και του Κιγάλα, και επίσης στα χειρόγραφα Αθηνών και Μονάχου. Δίνεται έτσι ένα εγκυρότερο κείμενο, πλησιέστερο στη γραφή του Γεωργίου Χορτάτση. Στην εισαγωγή εξετάζονται τα προβλήματα του ποιητή και της χρονολόγησης, των πολλαπλών ιταλικών πηγών, της γραμματολογικής βαθμίδας (Αναγέννηση ή barock;) και του ιδεολογικού περιεχομένου του έργου, που είναι η αντίθεση στην αυταρχική εξουσία και στα κοινωνικά στεγανά. Εξετάζονται επίσης οι λαογραφικές απηχήσεις και οι ως σήμερα σκηνικές παρουσιάσεις της Ερωφίλης, καθώς και η βαθμιαία καταξίωση του ποιητή που ο Παλαμάς, στον πρόλογο της Τρισεύγενης, τον αναγνώρισε ως "τον πατέρα της νέας μας δραματικής τέχνης". Σημαντικότατες και οι κρίσεις των Ν. Εγγονόπουλου, Οδυσσέα Ελύτη και Ν. Μ. Παναγιωτάκη για την Ερωφίλη.
Χορτάτσης, Γεώργιος (1550-περ.1660). Θεατρικός συγγραφέας της Κρητικής λογοτεχνίας. Έγραψε τα έργα: "Ερωφίλη", "Κατζούρμπος" και "Πανώρια". Για την ζωή του ελάχιστα γνωρίζουμε. Φαίνεται ότι διατηρούσε επαφές με Βενετούς ευγενείς, αφού η "Πανώρια" και η "Ερωφίλη" είναι αφιερωμένα στον ευγενή Μαρκαντώνιο Βιάρο και τον δικηγόρο Ιωάννη Μουρμούρη. Το ποιητικό ύφος του διακρίνεται για την επιμελημένη στιχουργική, την περίπλοκη γλώσσα, τις μακροσκελείς προτάσεις, τους συχνούς διασκελισμούς και τα υπερβατά σχήματα.