Ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης π. Ευσέβιος Γιαννακάκης γεννήθηκε στο Γεωργίτσι τη Λακωνίας το 1910. Το 1941 εκάρη Σταυροφόρος Μοναχός και έλαβε τον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης στην Ι. Μ. Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, όπου ασκήθηκε επί δέκα έτη με ταπείνωσι και τελεία υπακοή, "τύπος γενόμενος αληθούς Μοναχού εν πάσι". Ευαίσθητος στον ανθρώπινο πόνο, γίνεται στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής παρηγορία και στηριγμός για τα απορφανισμένα παιδιά των μαρτικών Καλαβρύτων και της γύρω περιοχής. Πρωτοστατεί στην ανοικοδόμησι (1948-1950) της Μονής της μετανοίας του, την οποία είχαν κάψει οι Γερμανοί το 1943.
Το 1951, με την ευλογία του Ηγουμένου, έρχεται στην Αθήνα για θεολογικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος το 1952 και αμέσως ανέλαβε ποιμαντικά καθήκοντα στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο ως εφημέριος.
Ο αείμνηστος π. Ευσέβιος είναι περισσότερο γνωστός από την δόκιμη 35ετή διακονία του στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο ως αγιασμένος Λειτουργός και χαρισματούχος Πνευματικός. Χιλιάδες ασθενείς και αναρίθμητοι πιστοί αναγεννήθηκαν κάτω από το πετραχήλι του διακριτικού Γέροντος και γνώρισαν κοντά του την καινή εν Χριστώ ζωή. Αφοσιωμένος και ακαταπόνητος εργάτης του Αμπελώνος του Κυρίου, ανέδειξε τον ναό του Αγίου Λουκά στο Ιπποκράτειο - τον οποίο ο ίδιος ανήγειρε - σε πνευματικό κέντρο Ορθοδόξου λατρευτικής ζωής, ιεραποστολικής και κοινωνικής προσφοράς στην Αθήνα, επί τρεις και πλέον δεκαετίες.
Εραστής του μονήρους κατά Θεόν βίου, υπήρξε εμπνευσμένος διοργανωτής Κοινοβίων. Ιδρυτής, Κτήτωρ και Πνευματικός της Ι. Μ. Εισοδίων της Θεοτόκου Ωρωπού από το 1967, έρχεται στην Αιγιάλεια το έτος 1987, όπου έγινε ο ανακαινιστής και Κτήτωρ της Ι. Μ. Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Αίγιο. Εκεί εγκαταβίωσε μέχρι την οσιακή κοίμησί του, στις 19 Ιουνίου 1995.
