Η αρχή της μη αυτοενοχοποίησης στην ελληνική έννομη τάξη υπό το φως της νεότερης νομολογίας του ΕΔΔΑ
Η παρούσα μονογραφία αφορά στην αρχή της μη αυτοενοχοποίησης, η οποία έχει εξελιχθεί τα τελευταία 10 χρόνια σε δογματικό ζήτημα αιχμής που ελκύει με αυξανόμενη ένταση το ενδιαφέρον της ελληνικής θεωρίας και νομολογίας, καθώς πρόκειται για μία φιλελεύθερη-εγγυητική δικονομική αρχή υπερνομοθετικής ισχύος με ευρύτατη εν δυνάμει προστατευτική εμβέλεια. Το έργο επιδιώκει αφενός να συστηματοποιήσει τα πολλαπλά επιμέρους ερωτήματα που συνέχονται με την ερμηνεία και πρακτική εφαρμογή της αρχής, αφετέρου να καταγράψει συνοπτικά το προστατευτικό της πεδίο στην ελληνική έννομη τάξη.