Η Κοινωνία των (δε)κάτων εκδίδει για πρώτη φορά στα ελληνικά ποιητική συλλογή του Τσαρλς Σίμικ, ενός μεγάλου εκφραστή της σύγχρονης αμερικανικής ποίησης. Ο Τσαρλς Σίμικ γεννήθηκε το 1938 στο Βελιγράδι αλλά από το 1954 ζει στις ΗΠΑ. Του έχει απονεμηθεί το Βραβείο Pulitzer (1990) και το Βραβείο Wallace Stevens (2007), ενώ ήταν ο 15ος Δαφνοστεφής Ποιητής της Βιβλιοθήκης του Κονγκρέσου. Είναι τακτικός συνεργάτης της επιθεώρησης The New York Review of Book και του περιοδικού Der Spiegel. Θεωρείται κορυφαίος στον κόσμο ποιητής. Όπως γράφει η ποιήτρια Μέριαν Μουρ "Η ποίηση [του Σίμικ] επικεντρώνεται στον ανθρωπομορφισμό και σε ερμηνείες της σχέσης ανάμεσα στο άψυχο και το έμψυχο, ανάμεσα στα αντικείμενα και τα ζώα, ανάμεσα στο αόρατο και το ορατό". Ο Στρατής Χαβιαράς συμπληρώνει "Όπως η ζωή έτσι και η τέχνη του Σίμικ γεφυρώνει την Ευρώπη με την Αμερική, μεταφυτεύοντας εκεί μια αίσθηση της ιστορίας τόσο άμεση όσο και προσιτή, μια ποίηση αρχέγονη, θα έλεγε κανείς, αλλά μια ποίηση κοινωνικά άγρυπνη, όπου το παράδοξο και συχνά σκοτεινό συγκρούονται με το ειρωνικό και το ανάλαφρο".
Η επιλογή των ποιημάτων της συλλογής έγινε από το σύνολο του έργου του Σίμικ, ενός έργου που δύσκολα κατάτασσεται κάπου.
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη : "Για τη μουσική των άστρων" (μτφ Στ. Χαβιαράς), "Βγάζοντας περίπατο τη μαύρη γάτα" (μτφ Ντ. Σιώτης) και "Η φωνή στις 3 π.μ." (μτφ Στ. Χαβιαράς).
