Δεν μιλώ ποτέ για την αρνητική πλευρά της ζωής μου, πρώτ' απ' όλα γιατί δε θέλω να παραπονιέμαι· ήμουν ένας μαχητής που δε στάθηκε τυχερός στην άμεση πάλη κι οι μαχητές δεν μπορούν και δεν πρέπει να ελεεινολογούν τη μοίρα τους επειδή πάλαιψαν όχι γιατί τους εξανάγκασε κανείς, αλλά γιατί το θέλησαν οι ίδιοι συνειδητά.
Με τον τίτλο "Οι διανοούμενοι και η οργάνωση της κουλτούρας" οι Ιταλοί επιμελητές των έργων του Γκράμσι, συγκέντρωσαν τα κείμενά του που αναφέρονται στα παραπάνω ζητήματα. Τα κείμενα είναι χωρισμένα σε τρεις κατ' ουσίαν ενότητες. Η πρώτη αφορά την διαμόρφωση και την λειτουργία των διανοουμένων στην σύγχρονη κοινωνία και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις μας ως πρώτος τόμος στη σειρά των έργων του. Η δεύτερη αφορά την οργάνωση του σχολείου και της παιδείας γενικότερα και η τρίτη, ασχολείται με τις ποικίλες πτυχές της δημοσιογραφίας και τον ρόλο της στην σύγχρονη κοινωνία.
Στον παρόντα, δεύτερο τόμο στην σειρά των έργων του, συμπεριλάβαμε τις δύο αυτές ξεχωριστές ενότητες υπό τον ενιαίο τίτλο "Η οργάνωση της κουλτούρας". Ουσιαστικά, ο παρών τόμος αποτελεί οργανική συνέχεια του πρώτου, επεκτείνοντας την ανάλυση στον τρόπο με τον οποίο η οργανωμένη κοινωνία λειτουργεί εν σχέσει και σε σχέση με τους διανοούμενους.
Ξεχωριστή όμως και ίσως ακόμη πιο σημαντική είναι η προσφορά του Γκράμσι στο πεδίο της δημοσιογραφίας. Στην ενότητα αυτή ο Ιταλός ηγέτης έχει επεξεργαστεί μια σειρά θέσεις και αρχές, για τον τρόπο λειτουργίας του θεσμού που -πραγματικά- παραμένουν αξεπέραστες. Κι αυτό, γιατί η αξία των έργων του Γκράμσι δεν είναι απλά "θεωρητική". Η αρμονικά συνταιριασμένη σχέση τους όχι μόνο με τη σοβαρή θεωρητική έρευνα, αλλά -ταυτόχρονα- και με την αμεσότητα της πρακτικής, παράγουν ένα έργο ρωμαλέο και ζωντανό που διατηρεί και στον 21ο αιώνα ακέραια την αξία του, κατέχοντας μιαν από τις πρώτες θέσεις στην σύγχρονη πολιτική φιλολογία.
Ο Αντόνιο Γκράμσι γεννήθηκε στην πόλη Άλες της Σαρδηνίας στις 23 Ιανουαρίου 1891. Σπούδασε με υποτροφία που κέρδισε στο Πανεπιστήμιο του Τουρίνου. Εκεί μυήθηκε στις σοσιαλιστικές ιδέες και στα 1913 έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος και σε πολύ μικρό διάστημα αναδείχτηκε σε καθοδηγητικό στέλεχος. Στις 21 Ιανουαρίου 1921, ιδρύει το Κ.Κ. Ιταλίας. Πέθανε στις 27 Απριλίου 1937. Άφησε πίσω του έναν τεράστιο όγκο δοκιμίων, άρθρων και σημειώσεων, που εκδόθηκαν για πρώτη φορά ύστερα από τον πόλεμο και που επηρέασαν και επηρεάζουν αποφασιστικά την σύγχρονη κίνηση των ριζοσπαστικών ιδεών σε όλον τον κόσμο.
