Η επέμβαση από τα μέσα του 14ου αιώνα των Πολωνών και Λιθουανών φεουδαρχών στα ουκρανικά εδάφη συνοδεύτηκε από θρησκευτική και πολιτιστική καταπίεση του ουκρανικού λαού. Η επιβολή της λατινικής γλώσσας και του Ρωμαιοκαθολικισμού στη δυτική Ουκρανία, σε συνδυασμό με την οικονομική εκμετάλλευση και την σκληρή κοινωνική υποδούλωση, απετέλεσαν σοβαρούς κινδύνους για τη διατήρηση του ελληνικού χαρακτήρα της παιδείας και για την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των ελληνοπαίδων της Ουκρανίας που απειλήθηκε με εκλατινισμό. Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει ακριβώς τους ηρωικούς αγώνες των Ελλήνων της Ουκρανίας (μεταναστών, εμπόρων, λογίων και παιδαγωγών) για να διατηρήσουν μέσω της παιδείας την εθνική και πολιτιστική τους ταυτότητα και την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία τους σε μια περίοδο που η λατινική παιδεία και το κίνημα της Ουνίας θριάμβευαν στην ανατολική Ευρώπη.
Βασισμένο σε ανέκδοτο υλικό, το οποίο ο συγγραφέας μελέτησε στα κρατικά ιστορικά αρχεία των πόλεων Λβοβ και Κιέβου, παρουσιάζει τις εκπαιδευτικές δομές της Ουκρανίας την παραπάνω περίοδο δίνοντας έμφαση στα σχολεία, στα οποία κυρίως σπούδασαν ή δίδαξαν οι Έλληνες, δηλαδή τα Ουκρανικά Ορθόδοξα Εθνικά Σχολεία και τα Σχολεία των Αδελφοτήτων.
Παράλληλα καταδεικνύει την αδιάλειπτη συνέχεια της παιδείας των Ελλήνων της Ουκρανίας από τη βυζαντινή περίοδο μέχρι και την ίδρυση της Ακαδημίας Μογγίλα του Κιέβου, τον ελληνικό -εκκλησιαστικό σλαβονικό χαρακτήρα της ουκρανικής παιδείας όλη την παραπάνω περίοδο και τον τεράστιο ρόλο που έπαιξαν οι Έλληνες και η παιδεία τους στην απελευθέρωση του ουκρανικού έθνους από τον πολωνολιθουανικό ζυγό.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου πραγματοποίησε και τις μεταπτυχιακές του σπουδές. Από το 1995 ασχολείται συστηματικά με τη μελέτη της ιστορίας και του πολιτισμού της Ουκρανίας. Έχει ταξιδέψει στις περισσότερες περιοχές της χώρας πραγματοποιώντας έρευνες και συλλέγοντας πληροφοριακό υλικό για την ιστορία, τα ήθη και έθιμα και τον τρόπο ζωής του ουκρανικού λαού. Ποικίλα άρθρα του σχετικά με ουκρανικά θέματα έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα ελληνικά περιοδικά, ενώ αρκετές ακόμα μελέτες του παραμένουν αδημοσίευτες. Σε όλες αυτές τις μελέτες προσπαθεί να καταδείξει τους μεγαλειώδεις εθνικούς, θρησκευτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ουκρανία. Η διδακτορική του διατριβή έχει ως θέμα την παιδεία των Ελλήνων της Ουκρανίας και τις εκπαιδευτικές δομές στην περίοδο του 16ου-19ου αιώνα. Εκτός από την ιστορία ενδιαφέρεται ακόμα για τη σύγχρονη πραγματικότητα του Ουκρανίας και τα διάφορα κοινωνικά προβλήματα που απασχολούν το λαό της.
