Ο Hanburry Brown προσεγγίζει στο βιβλίο του την επιστήμη, τις μεθόδους και τα αποτελέσματά της ως ένα αναπόσπαστο τμήμα του ανθρώπινου πολιτισμού, που σκοπό έχει να μας οδηγήσει κάποτε στην κατάκτηση της αληθινής σοφίας. Όπως αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου του, ζούμε σήμερα σε μια κοινωνία, που παρά το γεγονός ότι εξαρτά την υλική ευμάρεια από την επιστήμη, αγνοεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τις νέες, συναρπαστικές και συχνά επαναστατικές αντιλήψεις που αποτελούν τη βάση της επιστημονικής προσπάθειας.
Ο Hanburry Brown προσεγγίζει στο βιβλίο του την επιστήμη, τις μεθόδους και τα αποτελέσματά της ως ένα αναπόσπαστο τμήμα του ανθρώπινου πολιτισμού, που σκοπό έχει να μας οδηγήσει κάποτε στην κατάκτηση της αληθινής σοφίας. Όπως αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου του, ζούμε σήμερα σε μια κοινωνία, που παρά το γεγονός ότι εξαρτά την υλική ευμάρεια από την επιστήμη, αγνοεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τις νέες, συναρπαστικές και συχνά επαναστατικές αντιλήψεις που αποτελούν τη βάση της επιστημονικής προσπάθειας. Σε μια κοινωνιά, που γνωρίζει τόσο λίγα για την επιστήμη ώστε το μόνο ερώτημα που διατυπώνει για την επιστημονική έρευνα να είναι το ερώτημα σε τί χρησιμεύει. Σ'' αυτό ακριβώς το ερώτημα απαντά ο Brown στο πολύ ενδιαφέρον αυτό βιβλίο. Ο Brown ξεκινά παρουσιάζοντας τις πρώτες απόψεις και αντιδράσεις των κοινωνιών των προηγούμενων αιώνων για την επιστήμη, καθώς και τις πρώτες απόπειρες να χρησιμοποιηθεί η επιστήμη και να εφαρμοστούν τα αποτελέσματά της στην καθημερινή ζωή. Συνεχίζει, παραθέτοντας τα διάφορα επιστημονικά μοντέλα που προτάθηκαν κατά καιρούς για την ερμηνεία του Κόσμου (το Μεσαιωνικό μοντέλο του Κόσμου, την επανάσταση του Κοπέρνικου, το μοντέλο του Νεύτωνα, την επανάσταση του Καρτέσιου, την ατομική θεωρία της ύλης, την κυτταρική θεωρία της έμβιας ύλης, τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου, την επιστημονική επανάσταση του 20ου αιώνα, τις ιδέες της κβαντικής θεωρίας, την έννοια της συμπληρωματικότητας, την έννοια της πιθανότητας που αντικαθιστά στον αιώνα μας τη βεβαιότητα της κλασσικής επιστήμης, τις νέες αντιλήψεις για το χώρο και το χρόνο, και τις σύγχρονες προσπάθειες εξερεύνησης του πολύ μικρού αλλά και του πολύ μεγάλου). Στα δύο τελευταία κεφάλαια του βιβλίου αναφέρεται, αντίστοιχα, στην πολιτιστική και τη θρησκευτική διάσταση της επιστήμης, απαντώντας σε ερωτήματα όπως γιατί θα πρέπει να υποστηριχθεί η βασική έρευνα, πώς πρέπει να επιλέγεται το αντικείμενό της, ποιά πρέπει να είναι η πολιτιστική λειτουργία της επιστήμης και ποιά η σχέση της με τη θρησκεία.
