Η χορεύτρια του Ίζου
Ίσως σε κανένα άλλο έργο του Γιασουνάρι Καβαμπάτα, βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1968, δεν είναι τόσο φανερή η ποιητικότητά του, η λεπτότητα, η εκλεπτυσμένη ευαισθησία και η γιαπωνέζικη σκληρότητα όσο σ' αυτές τις πέντε νουβέλες που περιλαμβάνει "Η χορεύτρια του Ίζου". Μήπως πρόκειται για την "τρυφερή αταξία της ψυχής", για την οποία μιλάει ο συγγραφέας. Κάθε μία από αυτές τις νουβέλες μοιάζει να τον σκεπάζει με μια μαρτυρική σκιά που είναι σαν το κρυμμένο πρόσωπο του πεπρωμένου.
Ο Γιασουνάρι Καβαμπάτα γεννήθηκε κοντά στην Οσάκα το 1899. Σπούδασε ιαπωνική και αγγλική λογοτεχνία στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Το 1955, ένα χρόνο μετά την αποφοίτησή του, κάνει την πρώτη του εμφάνιση στον ιαπωνικό λογοτεχνικό χώρο με το βιβλίο "Χορεύτρια του Ίζου". Τα μυθιστορήματα που τον έκαναν γνωστό στο διεθνές προσκήνιο είναι "Η χώρα του χιονιού" (1956) και το "Χιλιάδες γερανοί" (1959). Το 1968 βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Στα γραπτά του συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τη μυθιστορηματική φόρμα και εκείνη της ποίησης χαϊκού. Εκτός από συγγραφέας υπήρξε και κριτικός λογοτεχνίας και ανέδειξε συγγραφείς όπως Γιούκιο Μπισίμα. Αυτοκτόνησε στις 16 Απριλίου του 1972.