Ο συγγραφέας καθηγητής Μιχ. Μακράκης, πτ. Θεολ. του Παν/μίου Αθηνών, μετεκπαιδεύτηκε στο Ρωσικό Ινστιτούτο Θεολογίας του Αγ. Σεργίου (Παρίσι) και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Καλιφορνίας (Μπέρκλεϋ), υποβάλλοντας ειδικές διατριβές για τον Λ. Τολστόι και τον Τζ. Σανταγιάνα, αντίστοιχα. Μετά την επστροφή του στην Ελλάδα υπηρέτησε ως Διευθυντής Εκδόσεων της Αποστολικής Διακονίας της Ε. Ε. Παράλληλα δίδαξε φιλοσοφία στο Διδασκαλείο Μ. Ε. στην ΑΣΚΕΔ και στη ΣΕΛΜΕ. Δρ. Θεολ. του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1979, με διατριβή για τον Τολστόι, έγινε υφηγητής της Φιλοσοφίας της θρησκείας, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με έργο του για τον Ντοστογιέφσκι, για το οποίο πήρε και Α΄ βραβείο λογοτεχνίας. Εκτός από Φιλοσοφία της θρησκείας, δίδαξε επίσης από το 1985 ως επίκουρος καθηγητής, αναπληρωτής καθηγητής και τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ψυχολογία της Θρησκείας και Φιλοσοφία στη Λογοτεχνία. Το 1992 έγινε Διεθυντής του Τομέα Θρησκειολογίας. Είναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων και της Εταιρείας Φίλων του Λαού.
Έργα: Λευκές χώρες (1974), Η αίσθηση του θανάτου και ο πόθος για λύτρωση στον Τολστόι (1978), Εμμένεια και υπέρβαση στη φιλοσοφία του Kierkegaard (1983), Εισαγωγή στη φιλοσοφία της θρησκείας (1988), Φιλοσοφία της θρησκείας στη λογοτεχνία (1989), Τέχνη και ηθική (1991). Το πρόβλημα της αλήθειας στη φιλοσοφία της θρησκείας (1992), Ψυχολογία της θρησκείας (1993), Ιστορία της φιλοσοφίας της θρησκείας (1994), Ψυχαναλυτική ερμηνεία της θρησκείας (1995) κ.ά.
