Και ρώτησα το δάσκαλο

Όταν είμαστε ανοικτοί και δεκτικοί, διευρύνεται η συνείδησή μας. Και τότε βλέπουμε, ακούμε, αισθανόμαστε πράγματα που δεν φανταζόμαστε καν ότι υπάρχουν. Χρειάζεται όμως ταπεινότητα, πίστη και αγάπη. Και πάνω από όλα χρειάζεται ο Δάσκαλος, ο πνευματικός, που με το παράδειγμα της ζωής του και την πίστη του στον άνθρωπο και στον Θεό, ανοίγει την επικοινωνία του μαζί σου και σε ετοιμάζει να αναγνωρίσεις το δρόμο -το δρόμο το δικό σου. Το δρόμο που δεν σου στερεί τη χαρά της επίγειας ζωής, αλλά τη λούζει με την πίστη και την αγάπη σου για το συνάνθρωπό σου και τον Θεό.