Το βιβλίο αποτελεί συμβολή στην έρευνα της ιστορικής εξέλιξης της Κοινωνικής Παιδαγωγικής (Κ.Π.) από την εμφάνισή της, τα μέσα του 19ου αιώνα, μέχρι σήμερα. Το περιεχόμενο του βιβλίου αναφέρεται στις ρίζες της Κ.Π., στους Κοινωνικούς Παιδαγωγούς, Mager, Diesterweg, Natorp, Nohl, Falk, Zeller, Wichern, Frobel, Pestalozzi, Baumer, Mollenhauer, Thiersch, Giesecke u.a., οι οποίοι με το έργο τους, πρακτικό και θεωρητικό, συνέβαλαν στη διασαφήνιση της ουσίας της σφαίρας δραστηριότητας, στον προσδιορισμό της έννοιας και των στόχων της Κ.Π..
Το βιβλίο αποτελεί συμβολή στην έρευνα της ιστορικής εξέλιξης της Κοινωνικής Παιδαγωγικής (Κ.Π.) από την εμφάνισή της, τα μέσα του 19ου αιώνα, μέχρι σήμερα. Το περιεχόμενο του βιβλίου αναφέρεται στις ρίζες της Κ.Π., στους Κοινωνικούς Παιδαγωγούς, Mager, Diesterweg, Natorp, Nohl, Falk, Zeller, Wichern, Frobel, Pestalozzi, Baumer, Mollenhauer, Thiersch, Giesecke u.a., οι οποίοι με το έργο τους, πρακτικό και θεωρητικό, συνέβαλαν στη διασαφήνιση της ουσίας της σφαίρας δραστηριότητας, στον προσδιορισμό της έννοιας και των στόχων της Κ.Π.. Αναφέρεται ακόμα στη σχέση της Κοινωνικής Παιδαγωγικής με την Κοινωνική Εργασία, στις μεθόδους, το πνευματικό υπόβαθρο καθώς και στις εφαρμογές της Κ.Π..
Η Κοινωνική Παιδαγωγική στοχεύει στο να διαμορφώσει τη στάση του ανθρώπου απέναντι στα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, ηθικά, παιδαγωγικά προβλήματα της κοινωνίας και να τον δραστηριοποιήσει απέναντι σε αυτά. Στοχεύει ακόμα αφενός να βοηθήσει το άτομο να μπορέσει να βρει τον εαυτό του και να αναπτύξει την προσωπικότητά του (ατομική λειτουργία), και αφετέρου στη βελτίωση και στην αλλαγή των κοινωνικών προϋποθέσεων και όρων (κοινωνική λειτουργία) για μια ζωή που να ανταποκρίνεται στη διφυή υπόσταση του ανθρώπου.
Η Κοινωνική Παιδαγωγική έχει ως στόχο της τη δημιουργία μιας προσωπικότητας η οποία να βλέπει την ατομική πρόοδο και το ατομικό συμφέρον στα πλαίσια και της συνολικής ευημερίας της κοινωνίας.
Ο Μιχάλης Καναβάκης γεννήθηκε στον Άγιο Στέφανο Σητείας Κρήτης (26.4.1940). Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπισημίου Αθηνών (1964), της Χριστιανικής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Freiburg/i. Br. (1973), των Παιδαγωγικών του Πανεπιστημίου Μονάχου (Magister Artium, 1979) και Δρ. της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Wuppertal (1988). Δίδαξε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Γλωσσών του Πανεπιστημίου του Mainz (Germersheim 1979-1983) και ως συμβασιούχος Καθηγητής σε διάφορα γερμανικά και ελληνικά σχολεία της Γερμανίας.
