Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι από τις ζωντανότερες εκφράσεις της πνευματικής ζωής της Ελλάδας. Είναι κοινός τόπος ότι ο πλούτος και η ποικιλία των ταινιών της κάθε χρονιάς είναι μοναδική στον κόσμο, όμως ο πόλεμος είναι άνισος. Ο κινηματογραφικός "ιμπεριαλισμός" μερικών ανεπτυγμένων χωρών και το περίφημο "κοινό" είναι αντίπαλοι πάνοπλοι όσο και απρόβλεπτοι.
Μια ελληνική ταινία πολλές φορές στοιχίζει όσο ένα καρέ της ταινίας του Hollywood, το δε πλατύ κοινό, από της εμφανίσεως της έννοιας τέχνη στον κόσμο, πότε αδιαφορεί και πότε περιφρονεί κατά κανόνα κάθε προσπάθεια για σοβαρή και τολμηρή έκφραση.
Εδώ βρίσκεται και η δύναμη του ελληνικού κινηματογράφου. Δέχεται αυτές τις προκλήσεις και τις αντιμετωπίζει στην πρώτη γραμμή και εδώ ο δημιουργός γίνεται πρωταγωνιστής.
Ο Έλληνας σκηνοθέτης, που στον τόπο μας μετατρέπεται σε άνθρωπο ορχήστρα, δέχεται να αναγνωρίσει αλλά και να απαντήσει για όλα τα δαιμόνια που συνοδεύουν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Ο Έλληνας σκηνοθέτης, άλλοτε νικητής και άλλοτε ματωμένος, παραμένει το καλό πνεύμα της αγωνίας του Έλληνα, που θέλει να προσδιοριστεί και να κατακτήσει την ταυτότητά του.
Όλα αυτά είναι φανερά, όμως υπάρχει και αθέατη πλευρά. Τι ξέρουμε για τον Έλληνα σκηνοθέτη; Τι ξέρουμε για την προσφορά του και για τους αγώνες του;
Με αυτές τις σκέψεις, η Ε.Ε.Σ ανοίγει μια δημόσια παρουσίαση των πορτραίτων του έργου και των ανθρώπων που στέριωσαν και προώθησαν τον ελληνικό κινηματογράφο.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ μέρους του διοικητικού συμβουλίου το Υπουργείο Πολιτισμού, το Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων (Ι.Ο.Μ.) που συνέβαλαν στη δημιουργία αυτών των εκδόσεων και τους συναδέλφους σκηνοθέτες που αποδέχτηκαν την πρόταση των σωματείου μας.
(από τον πρόλογο του Χάρη Παπαδόπουλου, προέδρου της Ε.Ε.Σ.)
Ο τόμος περιλαμβάνει πλήρη και αναλυτική εργοβιογραφία του σκηνοθέτη, συνέντευξή του προς τον επιμελητή, στην οποία εκτίθενται οι απόψεις του για το έργο του και για τον ελληνικό κινηματογράφο, εκλογή κριτικών σημειωμάτων του Τύπου, φωτογραφικό υλικό και ντοκουμέντα από το αρχείο του σκηνοθέτη.
Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Σπούδασε χημεία στο Μόνκτον (Καναδά) και στην Ορλεάνη (Γαλλία) και φωτογραφία στην ΑΚΤΟ. Παρακολούθησε σεμινάρια σκηνοθεσίας και κινηματογράφου, πολιτιστικής διαχείρισης και σημειολογίας του θεάτρου, της φωτογραφίας και της λογοτεχνίας. Από το 2001 έχει διδάξει σε πολλά σεμινάρια σχετικά με τον κινηματογράφο, κυριώς στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης-Οπτικοακουστικού Τομέα. (Ε.Τ.Ε.Κ.Τ.-Ο.Τ.) και στη Σχολή Σταυράκου. Είναι κριτικός κινηματογράφου. Έχει γράψει σε διάφορες εφημερίδες ("Εξόρμηση", "Αθηναϊκή" κ.λπ.) και σε περιοδικά ("Μανδραγόρας", "Ουτοπία", "Άρδην", "Γραφή", "Ύφος" κ.ά.). Υπήρξε εκδότης και διευθυντής σύνταξης του περιοδικού "αντι-Κινηματογράφος" και τώρα του "Επικοινωνία και Κινηματογράφος" (πλέον στο διαδίκτυο: www.cinema-greece.gr). Από το 1992 είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), της οποίας έχει διατελέσει πρόεδρος του Δ.Σ. Επίσης είναι μέλος της Ένωσης Πολιτιστικών Συντακτών και της Ελληνικής Εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων.
