Product

Να σου πω πριν το ξεχάσω

Product

Να τα μετράω ή να μην τα μετράω τα χρόνια;

Να συλληφθεί το ντουμάνι!

Κωδικός:
88967
Description: 

"Ο Ανέστης Δελιάς ήταν μπουζουκάκι καλό, είχε και στοματάκι, ήταν ωραίος. Είχε μια γκόμενα πουτάνα, στα Βούρλα. Αυτή ήταν πρεζού. Έκανε βίζιτες, να πούμε, αλλά δεν ήθελε να την πάρουνε χαμπάρι. Και αυτός ο ηλίθιος, να πούμε, δεν την είχε καταλάβει. Και μένανε σε ένα παραγκάκι στα Χιώτικα. Στον Άγιο Διονύση. Εκεί που είναι τα Βούρλα, από κάτω ήταν τα Χιώτικα, που λέγανε. Όπως κοιμότανε λοιπόν ο Ανέστης μαζί της, να πούμε, τώρα τον εγουστάριζε βέβαια, ήθελε να τον κάνει κτήμα της.

0,00 €

Διαθεσιμότητα: 
Out of stock

Ειδοποιήστε με όταν το προϊόν είναι ξανά διαθέσιμο.

"Ο Ανέστης Δελιάς ήταν μπουζουκάκι καλό, είχε και στοματάκι, ήταν ωραίος. Είχε μια γκόμενα πουτάνα, στα Βούρλα. Αυτή ήταν πρεζού. Έκανε βίζιτες, να πούμε, αλλά δεν ήθελε να την πάρουνε χαμπάρι. Και αυτός ο ηλίθιος, να πούμε, δεν την είχε καταλάβει. Και μένανε σε ένα παραγκάκι στα Χιώτικα. Στον Άγιο Διονύση. Εκεί που είναι τα Βούρλα, από κάτω ήταν τα Χιώτικα, που λέγανε. Όπως κοιμότανε λοιπόν ο Ανέστης μαζί της, να πούμε, τώρα τον εγουστάριζε βέβαια, ήθελε να τον κάνει κτήμα της. Του έκανε ένα γιουχ, δηλαδή όπως παίρνουμε ένα χαρτί, να πούμε το στρίβουμε και το κάνουμε σαν χωνάκι, έτσι όπως το τσιγάρο. Του 'βαζε λοιπόν την πρέζα στο χωνάκι. Αυτός κοιμότανε, να πούμε, αυτή παρακολουθούσε την αναπνοή του. Με το που έκανε να αρχίσει να κοιμάται, του 'βαζε το χωνάκι. Έτσι την έπαιρνε την πρέζα αυτός. Μία, δύο, τρεις, πέντε. Δεν το καταλάβαινε. Η ηρωίνη τώρα, αν την πιεις πέντες φορές τσιμπήθηκες. Την άρπαξες. Την τέταρτη φορά, λοιπόν, σηκώθηκε, κρυάδες, κομάρες, ρίγους, η κοιλιά του τον πόναγε. Μου το είχε πει ο ίδιος εμένα, μετά. Της λέει, ρε συ Κούλα, της λέει, τι έχω, δεν ξέρω τι έχω, τρέμω, ξέρω γω. Ρίξε μου ρούχα απάνω μου. Μπα, τίποτα δεν έχεις, λέει, θα σου δώκω, λέει, μια σκόνη, λέει, που είναι, λέει, για τις κρυάδες, λέει, γι' αυτά. Μόλις την ήπιε, ουπ, έγινε στα γρήγορα καλά. Την άλλη μέρα άρρωστος πάλι. Σου λέει, ας πιω άλλη μια ψιλούλα μήπως γίνω και πάλι καλά. Και αυτό ήτανε, Λευτέρη μου. Μία, δύο, τρεις, τον έκανε πρεζάκια..." (Από την αφήγηση του Στέλιου Κηρομύτη)
Subtitle: 
Αφήγημα
Publications Date: 
2004
Book ISBN: 
960-03-3869-8
Book pages: 
263
Book Dimensions: 
21χ14
Publication Place: 
Αθήνα
Cover: 
Μαλακό εξώφυλλο

Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες. Μεγάλωσε σε μιαν αυλή, κάτω από την πλατεία Κυριακού (Βικτωρίας). Μπήκε στο πανεπιστήμιο (Νομική Αθηνών), αλλά τα παράτησε στο τρίτο έτος και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Από το 1959 εργάζεται στα "Νέα". Τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια είναι ο χρονογράφος της εφημερίδας. Έχει τιμηθεί με το δημοσιογραφικό βραβείο της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου (ΕΣΑΤ), με το βραβείο Μπότση και το μεγάλο βραβείο "Ξενοφών". Ο Δήμος Αθηναίων τον τίμησε δύο φορές με το Μετάλλιο της Πόλης για την προσφορά του στον πολιτισμό. Δεν δέχτηκε για λόγους αρχής, να παρασημοφορηθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Το 1963 καταπιάστηκε με το τραγούδι. Ως τώρα έχει γράψει τους στίχους 1.200 τραγουδιών. Συνεργάστηκε με τους καλύτερους μουσικούς και τραγουδιστές, ανάμεσα στους οποίους οι: Θεοδωράκης, Καλδάρας, Κουγιουμτζής, Πλέσσας, Σπανός, Χατζηνάσιος, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Αλεξίου, Μοσχολιού, Μαρινέλλα, Πόλυ Πάνου, Μητροπάνος και πολλοί άλλοι. Έγραψε επίσης τρία θεατρικά και δεκάδες τραγούδια για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Δούλεψε στην τηλεόραση με δικές του εκπομπές. Πολλά από τα κείμενά του πήραν και τον δρόμο του τυπογραφείου. Έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία του: "Επαρχίες της Αθήνας", "Η Τουρκία χωρίς φερετζέ", "Το βρώμικο '89", "Τα τραγούδια μου", "Μάνος Λοΐζος", "Ματιές", "Άσμα Ασμάτων", "Οι παλιοί συμμαθητές", "Ζω από περιέργεια", "Όλα είναι ένα ψέμα". Είναι παντρεμένος με τη σκηνοθέτιδα Ράια Μουζενίδου και έχει δύο παιδιά, τον Νότη και την Υακίνθη.

Subtitle: 
Αφήγημα
Publications Date: 
2004
Book ISBN: 
960-03-3869-8
Book pages: 
263
Book Dimensions: 
21χ14
Publication Place: 
Αθήνα
Cover: 
Μαλακό εξώφυλλο